قتل ناموسی در کهنوج

▪️زمان وقوع قتل: اسفند ۱۴۰۱
▪️زمان انتشار خبر: ۱۱ فرودین ۱۴۰۲
_____________________
در شهرستان کهنوج، زنی به نام زبیده ، توسط همسرش پس از ضربات متعدد چاقو کشته و سپس پیکرش سوزانده شد

به گزارش رصد بلوچستان به نقل از کمپین فعالین بلوچ، در اسفند ماه ۱۴۰۱، یعنی حدود یکسال پیش خانمی در شهرستان کهنوج توسط همسرش به قتل رسیده است. گفته می شود ایشان دارای یک پسر خردسال نیز بوده است.قاتل نیزکه هویتش مخفی شده و آقای «س م» نامیده شده،ه به بهانه خیانت همسرش که تاکنون نیز ثابت نشده، پس از بردن وی به کوه های اطراف زرچین، اورا با ضربات متعدد چاقو به قتل رسانده و سپس پیکرش را آتش زده است.متاسفانه هویت دقیق قاتل پس از گذشت یکسال فاش نشده و از دستگیری یا صدور حکم برای او هیچ اطلاعی در دست نیست

نکته وحشتناک در گزارش این منبع به فعالین سیاسی بلوچ این است که خاطر نشان شده است این سیزدهمین دختری است که با این روش توسط نزدیکان وی در کهنوج کشته می شود.

یک نویسنده و فعال مدنی در سیستان و بلوچستان می گوید:

بعد از قتل هاجر در تابستان گذشته؛خبر قتل زبیده نیز به من اطلاع داده شد؛ زبیده ی چهل ساله توسط همسرش به آتش کشیده شده و بر اساس ادعای نزدیکانش همسر وی که اکنون متواریست تلاش کرده که این حادثه را به صورت خودسوزی صحنه سازی کند. گویا زبیده اختلاف سنی زیادی با همسرش داشته و به خاطر فرزندش و نبود پوشش حمایتی قوی سکوت در برابر رفتار ستم بار همسرش را انتخاب کرده و در نهایت او بود و آتش و تنی که دیگر نه جان دارد و نه توانی حتی برای سکوت در برابر ظلم. داستان سارا را نیز دیروز شنیدم؛ پانزده ساله بوده و توسط همسرش با ضربات چاقو به قتل رسیده است. سه اتفاق تلخ در فاصله ای کوتاه رخ داده است؛ “شر” تلخی رخ داده و جغرافیا نیز نمی شناسد؛ زنان از بدو پیدایش جوامع همواره تحت ستم و جبر نگاه های قیم مآبانه بوده اند آنها نه تنها خودشان قربانی شده اند بلکه قاتلان نیز قربانی جامعه هستند.

عمدتاً مسائل اجتماعی تبدیل به دغدغه نمی شوند و مسایل مربوط به زنان تحت لوای حفظ آبرو و ناموس همواره ازدیده ها پنهان می شود و فعالیت های بسیار اندکی پیرامون پژوهش و تحلیل چرایی آن صورت می گیرد و اقدامات انجام شده برای توان افزایی زنان و آگاهی رسانی بسیار کم رونق است! طرح های کاهش آسیب اجتماعی در سراسر کشور نا کافی است. به ویژه در شهرستان ها و روستا ها فعالین حوزه ی زنان همواره تحت فشارهای ناروا از سوی جامعه ی محلی خود هستند طبیعتا جریان های توسعه طلب فرصت احیا و شکل گیری ندارند.

چنانچه هر کدام از ما اگر به عنوان شهروندان عادی از این اتفاقات بنویسیم و در جامعه نیز به نشر حقیقت و فعالیت های میدانی هر چند اندک روی بیاوریم شاید بتوان اندکی از خلأهای موجود را پر کرد. فرقی نمی کند هاجر باشد یا سارا یا زبیده؛ هر کدام ازاینان نمونه هایی از قربانیان خشونت علیه زنان هستند که مرز هم نمی شناسند.

از تریبون هایی که مردم برایشان ارزش قائلند باید صدای حق خواهی و نهی خشونت علیه زنان شنیده شود؛ روحانیونی که برای حضور یک دختر در سریال های محلی آه و فغان سر می دادند باید دربرابر قتل زنان نیز سخن بگوید و روشنفکران جامعه باید برای مبارزه ای کار آمد و راهگشا اقدام کرده و در پی سیاستگذاری های درست برای رسیدن به “عدالت” همه جانبه باشند. عدالتی که در آن دخترکی برای رفع تشنگی در هوتگ نمیرد و رویای نشستن پشت نیمکت های یک مدرسه ی ساده را نداشته باشد.

لطفا اخبار یا اطلاعات تکمیلی مربوط به قتل های “ناموسی” از طریق ای میل stophksteering@gmail.com به کمپین توقف قتل های ناموسی اطلاع دهید

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *