قتل آیلا پاسدار؛ تراژدی‌ای از قتل “ناموسی” و ضعف دستگاه قضایی در برابر خشونت‌های خانوادگی
اردیبهشت ۱۴۰۳ دختر ۱۵ ساله ای به نام « آیلا پاسدار » توسط برادر و همکاری عموهایش در ایذه شمال‌شرق استان خوزستان به قتل رسید.. او توسط برادر ۱۸ ساله‌اش و با همکاری عموهایش در منزل یکی از نزدیکانشان و با شلیک اسلحه کشته شد. انگیزه این قتل مرتبط با مسائل” ناموسی” بوده است.بنا به گفته یک منبع آگاه : آیلا پاسدار پس از فوت پدرش، در کنار مادر و چهار خواهر و برادرش درخانه عموی خود و در اتاقی ۱۲ متری زندگی می‌کردند و سایر اتاق‌ها در اختیار عموهایش و خانواده‌هایشان بود
در سن ۱۱ سالگی، خانواده‌اش او را به پسری نامزد کردند، اما در ۱۵ سالگی به دلیل آزارهای نامزدش از او جدا شد. بعد از گذشت مدتی آیلا تصمیم گرفت با پسری که به او علاقه داشت از خانه فرار کند. آنها به شهری دیگر رفتند، اما توسط پلیس دستگیر شدند و آیلا به خانواده بازگردانده شد و توسط برادرش و همکاری عموهایش به قتل رسید. گرجه عاملان جنایت بازداشت شدند.، اما تجربه نشان داده است که مجازات نخواهند شد و حداکثر پس از یکسال آزاد خواهند شد. سهلگیری جمهوری اسلامی در برابر قتلهای”ناموسی” یکی از عوامل موثر و تعیین کننده در افزایش اینگونه قتل ها است.
این خبرهولناک نشان‌دهنده یکی از دردناک‌ترین جنبه‌های خشونت‌های ناموسی در ایران است؛ جنایتی که در آن حقوق زنان به شدت نادیده گرفته شده و فضای خانواده به جایی تبدیل شده که مرگ به عنوان راه‌حلی برای حفظ «شرافت» تلقی می‌شود. آیلا پاسدار، دختری ۱۵ ساله، در شرایطی زندگی می‌کرد که حتی فضای شخصی او به شدت محدود و فشرده بوده در خانه عمو و تحت کنترل شدید مردان خانواده زندگی می کرد. از سنین پایین، تصمیمات سرنوشت‌ساز مانند نامزدی بر او تحمیل شده بود.
تلاش آیلا برای فرار از قید و بندها و فشار خانواده به جای آزادی، به تراژدی‌ای منجر شد؛ چرا که پس از بازگرداندن وی به خانواده، توسط برادر و عموهایش به قتل رسید. «مسائل ناموسی» به عنوان انگیزه قتل ، بار دیگر نشان‌دهنده‌ی دلایل عمیق‌تر و ساختاری خشونت علیه زنان است. این مسئله نه تنها منعکس‌کننده‌ی نگرش‌های مردسالارانه و کنترل‌گرایانه در خانواده‌هاست، بلکه ضعف سیستم قضایی در مجازات متهمان و عدم حمایت کافی از حقوق زنان را نیز به تصویر می‌کشد
این خبر به روشنی نشان می‌دهد که چگونه سیستم‌های اجتماعی و فرهنگی در کنار سهلگیری‌های حکومتی، زمینه‌ساز بروز چنین فجایع خونینی می‌شوند. بهبود حمایت‌های قانونی و تغییر نگرش‌های فرهنگی ضروری است تا از تکرار این تراژدی‌ها جلوگیری شود و امنیت و کرامت زنان به طور واقعی تضمین گردد.
رضوان مقدم
#کمپین_توقف_قتلهای_ناموسی
#خشونت_خانوادگی
# زن_ناموس_هیچکس_نیست
# آیلا_پاسدار_ایذه
اخبار کمپین توقف قتلهای ناموسی را در گروه تلگرام کمپین دنبال کنید.
اون پسر هول و هرزه هم آزاد و رها میگردد و می‌خندد