بیانیه کمپین توقف قتل های “ ناموسی “
خواهان توقف “قتل های ناموسی” هستیم
ما گروهی از کنشگران حقوق زنان و برابری جنسیتی داخل و خارج ازکشور با توجه به خشونت فزاینده وسیستماتیک علیه زنان و افزایش قتل زنان و دختران توسط مردان خانواده به نام حفظ ” ناموس” در پناه قانون شرع ، ناکارآمدی قوانین و دستگاه قضایی در بازداری از جرم وجنایت همچنین تبعیض های قانونی در مجازات قاتلان، کارزار «توقف قتل‌های ناموسی» را با هدف پایان دادن به این قتل ها راه اندازی کرده ایم.
قربانیان قتل های “ناموسی” اغلب زنان و دختران نوجوانی هستند که با رد ازدواج های اجباری، درخواست طلاق ، طلب آزادی در رابطه هایی که خانواده با آن مخالف است و … با بیرحمانه ترین روش، با داس ، تبر، سم و.. به قتل میرسند. سنت ها و تعصبات خانوادگی، قومی و قبیله ای با حمایت های ضمنی نهادهای دینی و قضایی و فرهنگ غالب بر جامعه در سکوت رسانه های دولتی بستر افزایش و پایداری این گونه قتل ها را فراهم میکند.
زنان و کودکان در کنار دیگر گروههای به حاشیه رانده شده جنسی و جنسیتی، قومی و دینی از حمایت قانون و نهاد های اجرایی برخوردار نیستند و بسیاری از قتل های “ناموسی” در آمار رسمی کشور ثبت نمی شوند.
قوانین شرع، به ویژه برخی از مواد قانون مجازات اسلامی و نیز دیدگاه تبعیض آمیز نهادهای قانون گذار و دستگاه قضایی موجب شده است تا مردان خانواده زنان و دختران را بدون ترس از مجازات به قتل برسانند. چنانچه می بینیم پدر رومینا اشرفی پس از قتل فجیع دخترش به نه سال زندان محکوم شد و قاتل فاطمه برحی پس از دو ماه از زندان آزاد شد.
ما بر این باوریم که، قانون باید حامی منافع جامعه و کلیه افراد،از هر جنسیت، باور مذهبی و قومیت و نژاد باشد. باید باورها و قوانین قبیله ای قرون و اعصار گذشته از قوانین زدوده شوند و اصل برابری همه انسان ها در بطن قوانین گنجانده شود. لازم است قوانین از فرهنگ جامعه جلوتر باشند تا از طریق قانون مردم به رفتار درست عادت کنند.
ما خواهان پایان دادن به زن کشی تحت عناوینی از جمله” ناموس” وغیرت مردانه هستیم. این ممکن نیست مگر با تغییر در محتوای کتاب های آموزشی، فرهنگ و زبان عامه ،باور جامعه به برابری انسان‌ها از طریق آموزش همگانی در همه سطوح، بالا بردن سطح آگاهی عمومی با استفاده از رسانه های جمعی ،حذف قوانین تبعیض آمیزعلیه زنان و تصویب قوانین بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر.
ما خواهان امنيت جان زنان كشورهستیم .جمهوری اسلامی در ایران موظف است، که در اقدامی فوری در تمام نقاط کشور برای زنان و دختران در خطر، خانه های امن ایجاد کند و در دسترس آنها قرار دهد.
ما خواهان پیوستن ایران به کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان هستیم. جمهوری اسلامی می بایست ،مفاد کنوانسیون حفظ حقوق کودکان را به اجرا درآورد.
ما در راستای مفاد این بیانیه اعلام میداریم که با فعالان حقوق زنان در کشورهای پیرامون که شرایطی مشابه ایران را دارند دست بدست هم خواهیم داد تا دیگر زنی و دختری در جغرافیای پیرامون ما بدست مردان خانواده به قتل نرسد.
با امضای این بیانیه اعلام می کنیم ، وجود قوانین با روح برابری و حفظ کرامت انسانی زنان فوری و ضروری است. ما در راستای تغییر وضع موجود و پیشگیری از تهدید و وقوع قتلی دیگر همه تلاش خود را به کار خواهیم برد.
اعضای اولیه کمپین:
الهه امانی، اختربزازی، افسانه خواجوی، افسانه عبادی، اوین مصطفا زاده، پردیس قندهاری، پروانه حسینی، پروانه شهریاری نژاد، پروانه عظیمی، پروین ذبیحی، پروین ملک، ترانه روستا، جوانمیر محرابی، رضوان مقدم، روجا کیا، روحی شفیعی، روحی شیرانی پور، رویا کاشفی، زهرا رحیم پور، ژیلا گلعنبر، سحربیت مشعل، سرورسروری، سریه سحابی، سهیلا وحدتی،سوداعلی مددنژاد ، سوده راد ، سودی فرخ نیا، شعله زمینی، شهلا انتصاری، شهلا جهان بین، شهین ذبیحی، شهین نوائی، صبری نجفی، طاهره بدری، عالیه اقدام دوست، فرخنده جعفری، فرشته آبادی، فریبا بقراطی، فریبا داوودی مهاجر ، فریدا رضوی، فریده فراست، فریده موسی پور، کوثر فتحی، مریم اهری، مریم رحمانی، مریم مرادی، مریم مقدم پور، منیره کاظمی، مهرانگیزکار، مهری جعفری، مهشید پگاهی، میترا محمودی، مینا خانلرزاده، نازنین امانی، نازی اردلان، ناهید توسلی، ناهید نصرت، نسرین نخشب، نیره توحیدی، نیلوفر دماوندی، هاجر کبیری، هما مرادی
