با هم علیه همجنسگرا ستیزی
نویسنده : دکتر رضوان مقدم ؛
تا 25سال پیش همجنسگرایی به عنوان بیماری تلقی می شد. وتا چند سال پیش تنها چهار حرف معمولاً برای گروه بندی اقلیت های جنسی و جنسی مختلف استفاده می شد[1]. با پیشرفت بشر در علم پزشکی و ژنیتک سازمان بهداشت جهانی[2] در سال 1997 همجنسگرایی را از فهرست بیماری ها حذف کرد. و در سال 2005نیز سازمان ملل متحد روز 17 ماه مه را بعنوان روز مبارزه با همجنسگرا ستیزی و مبارزه با ترس نفرت از همجنسگرایان اعلام کرد. امروزه شاهد گسترش زبانی که برای نشان دادن گروه متفاوتی که «جامعه همجنسگرایان» نامیده میشود، هستیم.بطوریکه در زمان کوتاهی چند حرف دیگر برای معرفی این گروه اجتماعی افزوده شد.[3] زبان مورد استفاده برای توصیف جنسیت و طیف های جنسی رشد کرد و اصطلاحات جدید به آن افزوده شده که همچنان در حال رشد است.
این روز فرصتی است برای آگاهی رسانی وطرح خواست‌های جامعه‌ی” دگرباشان جنسی” است. فرصتی برای مبارزه با نفرت پراکنی علیه همجنسگرایان است.
در این روز نهادها و تشکل‌های مدافع هویتهای جنسی –جنسیتی با برگزاری سمینار ها ، کنفرانس ها ،سخنرانی وتولید محتوای آموزشی تلاش می‌کنند تبعیض‌ها و تهدیدهائی را که همواره با آنها مواجه‌اند با افکار عمومی در میان بگذارند و فشار سیتماتیکی را که در برخی جوامع محافظه کار، سنتی و مذهبی با آن مواجه‌اند، مطرح ساخته، درمورد حقوق این بخش از جامعه روشنگری کنند و خواستار به رسمیت شناختن حقوق برابر آنها شوند.
همجنسگراستیزی یا هوموفوبیا یک ترس غیرمنطقی، نفرت یا بیزاری نسبت به افراد همجنسگرا یا دوجنسگرا است. تراجنسی ستیزی ( ترنس ستیزی) نیز ترس غیرمنطقی، نفرت یا بیزاری نسبت به افراد تراجنسی است. از آنجا که اصطالح هوموفوبیا به طور گستردهای شناخته شده است، اغلب بصورت همه جانبه برای اشاره به ترس تنفر و بیزاری نسبت به دگرباشان جنسی استفاده میشود.
تراجنسی یا (ترنس) ا برای توصیف طیف گستردهای از هویتهای جنسی مورد استفاده قرار میگیرد: از جمله ترنسسکشوالها، دوگانه پوش ها گاهی اوقات دگرپوش هم نامیده میشوند افرادی که به عنوان جنس سوم شناسایی میشوند و کسانی که به عنوان جنسیت غیرمعمول تصور میشوند. زنان تراجنسی به عنوان زن شناسایی میشوند، اما در هنگام تولد در دسته مردان جای داده میشوند. مردان تراجنسی نیز به عنوان مرد شناسایی میشوند، اما در هنگام تولد به عنوان زن طبقه بندی میشوند.
هنوز در اغلب جوامع تنها دوگانه زن – مرد پذیرفتنی است و افراد جامعه دگرباش را وادار می کنند تا با تزریق هورمون ، شوک الکتریکی و یا عمل جراحی دریکی از دو دسته زن یا مرد گنجانده شوند. برخی از تراجنسی ها به دنبال عمل جراحی تغییر جنسیت و یا هورمون درمانی برای رسیدن به هویت جنسی واقعی خود میروند و برخی دیگر با عمل جراحی و یا هورمون درمانی مخالف هستند و مایل اند جامعه آنها را به همان شکلی که هستند بپذیرد.فشار اوردن به دگرباشان برای تغییر گرایش جنسی، متناقض با حقوق بشر است و میتواند باعث صدمات شدید به فرد شود. آنچه که باید تغییر کند نگرش افراد جامعه نسبت به دگرباشان جنسی و برسمیت شناختن حقوق آنها است.
در این راستا کمپین توقف قتل های “ناموسی” از آغاز شروع به فعالیت یکی از اهداف خود را آگاهی رسانی در مورد حقوق دگرباشان و نفرت زدایی از آنها در نظر گرفته است. از انچا که دگرباشان جنسی در معرض شدید ترین نوع خشونت یعنی قتل ” ناموسی” قرار دارند هنگام انتخاب نام کمپین ترجیح دادیم از توقف” زن کشی” استفاده نکنیم زیرا در انصورت جامعه دگرباشان جنسی حذف می شد. درحالیکه ما شاهد قتل” ناموسی” این افراد در داخل و خارج از ایران هستیم.
دگرباشان جنسی در ایران از چند جانب مورد فشار وتهدید هستند. خانواده ، جامعه ، قانون ، و مذهب.در قوانین جمهوری اسلامی رابطه بین دو همجنس جرم انگاری شده است برای مثال ماده 234 قانون مجازات اسلامی برای مرد فاعل صد ضربه شلاق و برای مفعول اعدام در نظر گرفته است. این ماده قانونی که تاکید بر فاعلیت مرد دارد مفعول را مورد مجازات اعدام قرار می دهد زیرا به این تعبیربه مردانگی خدشه وارد شده است.
ماده 238 قانون مجزات اسلامی در مورد مساحقه یا رابطه بین دو زن است براساس این قانون حد صد ضربه شلاق برای هر دو فردلزبین در نظر گرفته شده اگر سه بار مجازات شلاق اجرا شود برای بار چهارم مجازات اعدام اجرا خواهد شد.
علاوه بر موارد قانونی رفتار خانواده ها نیز خشونت آمیز است گاه خانواده ها از چنان رفتار و ادبیات تحقیر آمیزی علیه فرزند دگرباش خود بکار میبرند که برخی از آنها را وادار به خودکشی می کنند. هویت جنسی، احساس عمیق و خصوصی هر فردی در مورد جنسیت خودش است که لازم است از طرف خانواده وجامعه پذیرفته شود. مجرم دانستن دگرباشان جنسی نه تنها نقض حقوق بشر این افراد است بلکه سبب نفرت پراکنی و ضدیت و ترویج همجنسگرا ستیزی می شود
حقوق بشر جهان شمول است همه انسانها، صرفنظر از اینکه جنسیت ، رنگ
پوست ، محل زندگی باید از این حقوق برخوردار هستند همه دولتها، صرف نظر از سازوکارهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خود،
وظیفه قانونی دارند تا حقوق بشر را برای همگان ارتقا دهند و حامی آن
باشند. کلیه قوانینی که ناقض حقوق بشر گروهی از افراد جامعه باشد باید از قوانین
حذف شود.
[1] : L، G، B و T.
[2] WHO
[3] L.G.B.T.Q.I.A. + علامت مثبت برای پوشش هر کس دیگری که شامل این گروه نمی شود
