قتل یک زن در پاکدشت با انگیزه “ناموسی”
بنا بر گزارش خبرگزاری هرانا،۱۵ فروردین ماه ۱۴۰۲ یک زن سی و هفت ساله در شهرستان پاکدشت، با انگیزه ناموسی توسط همسرش به قتل رسید و پیکر مثله شده او را در بیابان های اطراف پاکدشت رها کرد. بر اساس همین گزارش قاتل بازداشت شده و روز دوشنبه بیست و هشتم فروردین ماه ۱۴۰۲، نهایتا این مرد جوان با اعتراف به این جنایت گفته است: “در پی رابطه مخفیانه همسرم با یک فرد در پروسه طلاق گرفتن بودیم و به همین دلیل درگیری میان ما در داخل خانه رخ داد من نیز در جریان این نزاع همسرم را با ضربات میله بر سرش به قتل رساندم و پس از تکه تکه کردن جسد آنرا در بیابان های اطراف پاکدشت به خاک سپردم..”
بر اساس گزارش اداره چهارم پلیس آگاهی پاکدشت، “پس از اعترافات صریح متهم به قتل، تیمی از کارآگاهان اداره چهارم پلیس آگاهی، متخصصان پزشکی قانونی و کارشناسان تشخیص هویت به همراه متهم راهی بیایان‌های پاکدشت شدند و جسد تکه تکه شده زن جوان را کشف کردند.”
با دستور قاضی جنایی، بقایای جسد مقتوله برای معاینات دقیق تر به پزشکی قانونی منتقل شد و متهم در اختیار کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی “ویژه قتل” قرار گرفته است.
متاسفانه این خبر که در خبرگزاری رکنا و خبرگزاری هرانا منتشر شده نامی از هویت مقتول و قاتل نیست. چگونه است که پلیس جسد مثله شده را کشف کرده، قاتل بازداشت شده و به جنایتی که مرتکب شده است اعتراف کرده ولی باز هم هویت وی و هویت قربانی مخفی نگه داشته می شود؟ قوانین تبعیض آمیز علیه زنان در جمهوری اسلامی از مصادیق بارز نقض حقوق بشر است که زمینه ساز خشونت علیه زنان و مشوق و زمینه ساز قتل های “ناموسی” است . سالهاست فعالان حقوق زنان در ایران به وجود قوانین ضد زن معترض هستند و برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان مبارزه می کنند
