قتل کودک به جرم تماس با مادر: جنایتی دیگر در سایه قوانین تبعیض‌آمیزعلیه زنان وکودکان
رضوان مقدم
پنجشنبە ۱۴ فروردین‌ماه ۱۴۰۴، آیلار ظاهرپور، کودک ۱۲ ساله اهل روستای سرخک (سویرگ) از توابع شهرستان اسلام‌آباد غرب، از توابع استان کرمانشاه توسط پدرش به نام “کیومرث ظاهرپور” با اسلحه “برنو” به قتل رسید. به گفته منابع آگاه، آیلار فرزند طلاق بوده و حضانت وی به پدرش داده شده بود. انگیزه‌ی قاتل از ارتکاب جرم تماس آیلار با مادرش که جدا از او زندگی میکرده، بوده است .به گفته یک منبع آگاه قاتل پس از ارتکاب جرم از طریق اسلحه اقدام به خودکشی ناموفق کرده و به بیمارستان منتقل شده است.
قتل تکان‌دهنده آیلار ظاهرپور، کودک ۱۲ ساله اهل روستای سرخک (سویرگ) در شهرستان اسلام‌آباد غرب، نمونه‌ای دلخراش از ترکیب خشونت خانگی، کنترل پدرسالارانه و سیاست‌های تبعیض‌آمیز در قبال حضانت کودکان است. آیلار تنها به این دلیل توسط پدرش به ضرب گلوله کشته شد که با مادرش تماس گرفته بود – مادری که به دلیل طلاق، از زندگی فرزندش کنار گذاشته شده بود..
در بسیاری از موارد مشابه در ایران، حضانت کودکان پس از طلاق به پدران داده می‌شود، حتی اگر آنان صلاحیت روانی یا اخلاقی لازم را نداشته باشند. این سیاست‌های قضایی، که بر پایه دیدگاه‌های سنتی و مردسالارانه در خصوص «سرپرستی» استوار است، جان و روان هزاران کودک را به خطر می‌اندازد. آیلار یکی از قربانیان همین سازوکار معیوب بود دختری که نه تنها از عشق مادری محروم شد، بلکه در نهایت به خاطر جستجوی همین مهر، جانش را از دست داد.
این فاجعه، زنگ خطری است برای نهادهای قضایی و اجتماعی که بی‌توجه به سلامت روانی، ایمنی کودک، و کیفیت زندگی خانوادگی، حضانت کودک را به پدر میسپارد. همچنین، این پرونده باید نقدی جدی بر فرهنگ مردسالارانه‌ای باشد که ارتباط عاطفی کودک با مادر را تهدیدی برای اقتدار پدر می‌بیند.در جامعه‌ای که تماس با مادر، «جرم» و مجازاتش «مرگ» باشد، باید ساختارها را از نو بازنگری کرد پیش از آن‌که نام کودک بعدی نیز به فهرست قربانیان خشونت خانگی افزوده شود.
قتل کودکان طلاق توسط پد ، عمق بحران را در ساختار قضایی و اجتماعی ایران فاش می‌کند؛ جایی که حضانت همچنان امتیازی مردانه و نه مسئولیتی اخلاقی و عاطفی تعریف می‌شود. سیستم قضایی که بدون بررسی دقیق شرایط روحی و رفتاری پدر، سرنوشت کودک را به دست او میسپارد، خود در این خشونت‌ها شریک است. قتل آیلار نشان می‌دهد که جدا کردن کودک از مادر، به‌ویژه در محیط‌هایی پرتنش و بدون نظارت، می‌تواند به مرگ ختم شود. این پرونده‌ها نه فقط تراژدی فردی‌اند، بلکه فریادی برای بازنگری جدی در قانون حضانت و سازوکارهای حمایت از کودکان در ایران هستند.
#کمپین_توقف_قتلهای_ناموسی
#خشونت_خانوادگی
# حقوق_کودک
# استان_ کرمانشاه
# آیلار_ ظاهرپور
# زن_ناموس_هیچکس_نیست
اخبار کمپین توقف قتلهای ناموسی را در گروه تلگرام کمپین دنبال کنید.
با اهدای کمک های مالی خود از طریق پی پال کمپین توقف قتلهای “ناموسی” را حمایت کنیم
https://paypal.me/stophonorkillings?country.x=US&locale.x=en_US
