اسیدپاشی به صورت ناظم مدرسه در کرج توسط شوهرش ؛ زن‌ستیزی با توجیه «اختلافات خانوادگی»
رضوان مقدم
روز چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴، یک زن که به‌عنوان ناظم در مدرسه‌ای در کرج مشغول به کار بود، در محوطه مدرسه توسط همسرش هدف اسیدپاشی قرار گرفت و از ناحیه صورت دچار جراحات شدید شد. به گفته رسانه‌های حکومتی، ضارب پس از مشاجره، همسرش را تعقیب کرده و بطری اسید را بر صورت او پاشیده است. سایت حکومتی رکنا، در روایتی تکراری و مسئولیت‌گریز، این حمله را نتیجه «اختلافات خانوادگی» دانسته است. در حالی که در اعترافات متهم آمده است:
«مدتی بود به رفتارهای او مشکوک شده بودم. روز حادثه با من درگیر شد، خانه را ترک کرد و همین موضوع باعث شد تصمیمی ناگهانی بگیرم.» وی همچنین گفته است: قربانی را تا مدرسه تعقیب کردم و برای تنبیه، اسید روی صورتش پاشیدم. ضارب در حالی بازداشت شد که قصد فرار داشت و هنگام جمع‌کردن وسایل توسط مأموران دستگیر شد. این حادثه نمونه‌ای آشکار از اسیدپاشی ناموسی است؛ جرمی با انگیزه زن‌ستیزانه که در سایه قوانین تبعیض‌آمیز و فرهنگ مردسالارانه در ایران رخ می‌دهد.
نام‌گذاری مکرر چنین جنایاتی تحت عنوان «اختلافات خانوادگی» از سوی رسانه‌های حکومتی، تلاشی آگاهانه برای کمرنگ‌کردن انگیزه‌های جنسیتی و ساختاری پشت این خشونت‌ها است. این نوع روایات، به‌جای آنکه قربانی را در مرکز توجه قرار دهند، تلاش می‌کنند انگیزه‌های مردان خشن را توجیه‌پذیر جلوه دهند. اسیدپاشی نه یک «واکنش لحظه‌ای»، بلکه یک اقدام سازمان‌یافته برای کنترل، تنبیه و از بین بردن هویت و چهره زن است. استفاده از ابزارهایی چون اسید، که برای سلب مادام‌العمر کرامت انسانی طراحی شده، نشان‌دهنده عمق نفرت جنسیتی نهفته در چنین جنایاتی است
در نظامی که زنان از حقوق برابر، پناهگاه‌های ایمن، و دسترسی به عدالت برخوردار نیستند، مردان به‌راحتی قربانیان خود را تهدید، تعقیب، و مجازات می‌کنند. ، اسیدپاشی توسط مردان یکی از شدیدترین و غیرانسانی‌ترین اشکال خشونت جنسیتی است که عمدتاً با انگیزه‌های کنترل‌گرایانه، انتقام‌جویانه و ناموسی علیه زنان انجام می‌شود. این جرم نه‌تنها آثار جسمی و روانی جبران‌ناپذیری بر قربانیان می‌گذارد، بلکه نمادی از سلطه مردسالارانه در جامعه‌ای است که در آن زنان به‌دلیل قوانین تبعیض‌آمیز و نبود حمایت‌های مؤثر قانونی، در معرض خشونت‌های مکرر و بی‌پاسخ باقی می‌مانند. متأسفانه، فقدان قوانین سخت‌گیرانه و بازدارنده برای مقابله با اسیدپاشی و همچنین رویکرد رسانه‌های وابسته به حکومت که چنین جرایمی را به‌سادگی در قالب «اختلافات خانوادگی» تقلیل می‌دهند، موجب تداوم و عادی‌سازی این جنایات در جامعه شده است
# کمپین_توقف_قتلهای_ناموسی
# امنیت_برای_زنان
# زنان_حق_زندگی_دارند
# لغو_قوانین_زنستیز
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#کرج_اسید_پاشی
#با_هم_علیه_اسید_پاشی
#نه_به_فرهنگ_زنستیز
اخبار کمپین توقف قتلهای ناموسی را در گروه تلگرام کمپین دنبال کنید
با اهدای کمک های مالی خود از طریق پی پال کمپین توقف قتلهای “ناموسی” را حمایت کنیم
https://paypal.me/stophonorkillings?country.x=US&locale.x=en_US
