گم شدن دو زن در آبادان؛ شباهت‌های نگران‌کننده و ضرورت شفاف‌سازی قضایی–پلیسی
در فاصله کمتر از دو ماه، دو زن در آبادان—«مرضیه البوغبیش» ۴۰ ساله و «ستاره حیدری» ۱۹ ساله—به شکلی مشابه، در محدوده خیابان امیری و حوالی پارک شاپور ناپدید شده‌اند. بنا بر اطلاعات منتشرشده در رسانه‌های داخلی و روایت خانواده‌ها، شباهت‌های مکانی و زمانی این دو مفقودی، نگرانی جدی در میان شهروندان ایجاد کرده است.
روایت خانواده ستاره حیدری
ستاره، دانش‌آموز پشت‌کنکوری، روز ۱۵ آبان پس از شرکت در آزمون آزمایشی، همراه خانواده به پارک شاپور رفته و برای خرید لوازم‌التحریر از خانواده جدا شده است. پدر او به رسانه‌ها گفته است:« فاصله مغازه تا خانه ما ده دقیقه است. ستاره آنجا کارت کشیده و در مسیر بازگشت، براساس دوربین‌ها، ناگهان در همان حوالی ناپدید شده است.» او همچنین می‌گوید برخی رهگذران در لحظه عبور ستاره ناگهان متوجه صحنه‌ای شده‌اند، «انگار صدایی مانند جیغ یا اتفاقی افتاده»، اما هیچ‌کدام شناسایی نشده‌اند. در روایت قبلی او به یک خودرو مشکوک و تعقیب توسط یک جوان ناشناس اشاره شده است، با این توضیح که دوربین‌ها وضوح کافی برای تشخیص قطعی ندارند. تلفن همراه ستاره چند دقیقه پس از آخرین تماس، بلافاصله خاموش شده است.
روایت خانواده مرضیه البوغبیش
مرضیه، زن ۴۰ ساله شاغل در یک مزون عروس، شب ۲۸ شهریور هنگام بازگشت از کار در همان محدوده ناپدید شده است. برادر او می‌گوید.:« بیش از ۵۰ روز است دنبال مرضیه هستیم. گوشی او ابتدا از دسترس خارج و سپس ساعت یک بامداد خاموش شد. هیچ ردی از او در دوربین‌ها پیدا نشده است.» او همچنین نسبت به بداخلاقی‌های اداری و حدس‌های کلیشه‌ای درباره «فرار با یک پسر» یا «خواستگار» اعتراض کرده و گفته است: «مرضیه نه خواستگار سمج داشت و نه رابطه‌ای پنهان. مدارک شناسایی‌اش هم در خانه مانده بود» خانواده تأکید کرده‌اند که حتی یک سرنخ معتبر از مکان یا وضعیت مرضیه به دست آنها نرسیده است.
واکنش قضایی و پلیسی
دادستان آبادان اعلام کرده برای هر دو پرونده، پرونده ویژه تشکیل شده، دوربین‌ها رصد شده، دستور بررسی حساب‌ها و خطوط تلفن صادر شده اما تاکنون «هیچ نشانه‌ای از این دو زن یافت نشده» و از شهروندان خواسته شده «به اخبار غیررسمی توجه نکنند.»
تحلیل جرم‌شناختی؛ آیا با الگوی تکراری روبه‌روییم؟
بر اساس معیارهای بین‌المللی تشخیص احتمال وقوع جرم سریالی، چند عامل می‌توانند حساسیت ایجاد کنند.
شباهت مکانی موجود است.، هر دو ناپدیدی در یک محله مشخص و در ساعات شب رخ داده‌اند، شباهت زمانی – نسبتاً موجود است، فاصله ۵۰ روزه برای الگوهای تکرارپذیر در جرایم خشن «ممکن» است، خاموش شدن ناگهانی تلفن – در هر دو پرونده مشترک است و این معمولاً نشانه دخالت شخص ثالث است، نبود تصویر از ادامه مسیر در دوربین‌ها، در پرونده‌های ربایش، این یکی از نشانه‌های قابل‌توجه است، تفاوت سنی و سبک زندگی مشترک نیست و همین عامل اجازه نمی‌دهد زودهنگام نتیجه‌گیری قطعی کنیم. بر اساس این داده‌ها شباهت‌ها برای بررسی جدی احتمال یک الگوی مشترک کافی هستند، اما هنوز هیچ مدرکی وجود ندارد که وقوع جرم سریالی را ثابت کند. در عین حال شباهت‌ها آنقدر مهم هستند که نیازمند شفاف‌سازی فوری، و انتشار عمومی روند تحقیقات هستند.
پیامد اجتماعی: افزایش ترس عمومی
خانواده‌ها می‌گویند بسیاری از زنان و دختران در آبادان «جرئت نمی‌کنند شب بیرون بروند یا حتی درخواست اسنپ کنند». وقتی شهروندان احساس امنیت ندارند، وظیفه نهادهای مسئول است که با شفافیت، گزارش‌دهی منظم و اطلاع‌رسانی روشن، امنیت روانی را بازیابی کنند
درخواست کمپین توقف قتلهای ناموسی، کمپین از نهادهای قضایی و پلیسی می‌خواهد: گزارش رسمی و مرحله‌به‌مرحله تحقیقات منتشر شود تمام دوربین‌های مسیرهای منتهی به پارک شاپور و خیابان امیری مجدداً و دقیق‌تر بررسی شوند،
شاهدان احتمالی شناسایی و دعوت به همکاری شوند، هرگونه فرضیه درباره «فرار» بدون مدرک کنار گذاشته شود؛ زیرا چنین پیش‌فرض‌هایی تحقیقات را منحرف و زمان حیاتی را تلف می‌کند، خانواده‌ها به عنوان «شاکی جدی» دیده شوند، نه موضوع حاشیه‌ای، این دو زن هنوز پیدا نشده‌اند؛ به همین دلیل، تا زمان روشن شدن حقیقت، سکوت و تأخیر قابل‌قبول نیست.
#ستاره_حیدری
# مرضیه_البوغبیش
# امنیت_برای_زنان
# زنان_حق_زندگی_دارند
# نه_به_خشونت_علیه_زنان
اخبار کمپین توقف قتلهای ناموسی را در گروه تلگرام کمپین دنبال کنید
با اهدای کمک های مالی خود از طریق پی پال کمپین توقف قتلهای “ناموسی” را حمایت کنیم
https://paypal.me/stophonorkillings?country.x=US&locale.x=en_US
