توهین جنسی به همسران، خواهران و مادران محکوم است

استفاده از توهین‌های جنسی علیه زنان برای “بی‌حرمت‌کردن” مردان، در تاریخ سابقه‌ای طولانی دارد. با وجود چندین دهه مبارزهٔ زنان برای تغییر این رفتارهای نرینه‌سالارانه، همچنان شاهد تداوم زن‌ستیزی در اشکال مختلف هستیم. هنوز مردان و حتی زنانی وجود دارند که ازتوهین های جنسی به بستگان زن (خواهران، مادران و همسران)  افراد چه در اپوزیسیون و چه در میان عوامل رژیم می‌کوشند بعنوان ابزاردر هم شکستن “شخصیت حریف ” استفاده کنند. بازتولید چنین رفتارهایی، به‌ویژه پس از جنبش بزرگ «زن، زندگی، آزادی»، عمیقاً تأسف‌بار و نگران‌کننده است.

اخیراً پستی در شبکه‌های اجتماعیِ ازآقای علی کریمی، فوتبالیست بازنشسته و مقیم آمریکا، منتشر شده که محتوای آن به‌شدت آزاردهنده است. در این پست، تصاویر عده ای از چهره‌های فعال اپوزیسیون که برخی از آنها امروز در زندان‌های رژیم اسلامی در حبس‌اند در کنار هم قرار داده شده و فحاشی جنسی و رکیک دربارهٔ مادران آنان نوشته شده است؛ جمله‌ای که ما از تکرار آن در این بیانیه خودداری می‌کنیم.

توهین به نیروهای اپوزیسیون، فارغ از جنسیت و گرایش فکری آنان، رفتاری فاشیستی و مغایر با اخلاق سیاسی است. اما آنچه این اقدام را به‌مراتب ناپسندتر می‌کند، استفاده از توهین جنسی علیه مادران این افراد است. چنین رفتاری ریشه در نگاه بیمارگونهٔ «ناموس‌پرستی» دارد؛ نگاهی که زن را به «ملک» مرد فرو می‌کاهد و می‌پندارد با آسیب‌زدن به این «ملک»، صاحب آن “تحقیر و شکسته” می‌شود. این نگرش، نماد عریان نرینه‌سالاری، زن ستیزی  و بی‌اخلاقی است.

هرچند آقای کریمی پس از موج گستردهٔ انتقادات، آن پست را حذف کرده‌اند، اما حذف محتوا به‌تنهایی به معنای نقد و تغییر این نگاه نرینه‌سالارانه نیست. کمپین توقف قتل‌های “ناموسی”، اقدام آقای کریمی و افرادی با چنین نگرشی را به‌شدت محکوم می‌کند و بار دیگر تأکید می‌نماید: زن ملک هیچ‌کس نیست.

ما خواهان عذرخواهی رسمی و صریح ایشان و پذیرش مسئولیت این رفتار نادرست هستیم. همچنین از همهٔ زنان و مردان آزاده می‌خواهیم در برابر این‌گونه رفتارهای ناهنجار و زن‌ستیزانه سکوت نکنند و موضعی روشن اتخاذ کنند. این، دست‌کم یکی از درس‌های بنیادینی است که باید از جنبش «زن، زندگی، آزادی» آموخته باشیم.

کمپین توقف قتلهای “ناموسی “

#رن _”ناموس”_هیچکس_نیست

#هیچکس_”ناموس”_هیچکس_نیست