سنگسار، جنایتی غیر انسانی به نام “دین”

وقتی رخشانه ۱۳ ساله شد؛ پدرش او را به عقد مردی درآورد که نه دست داشت و نه پا، اما رخشانه ازدواج با این مرد را نپذیرفت و با پسری که از کودکی دوستش داشت از منطقه‌ی خود فرار کرد و به ولسوالی ساغر ولایت غور رفتند. اما نیروهای امنیتی او را دوباره به پدرش تحویل دادند. « رخشانه ای زیبایم، دیگر زیبا نبود، هیچ جای از تن‌اش آباد نبود، همه را به خون یکسان کرده بودند. باخود گفتم: مادر به آن گیسوانِ پرشان‌ات بمیرد. به آن خونی که از وجودت جاریست……/ ( گفته های تلخ از مادر رخشانه )

در قرن بیست و یکم هستیم . جایی که علم به پیشرفتهای چشمگیری دست یافته و نبوغ بسیاری با ابزار علمی شکوفا شده و جهان در حال تحول رو به رشد و توسعه است که  بی اساس بودن بسیاری از باورها و پندارهای نادرست گذشتگان در ورطه خاموشی است اما شوربختانه در اوضاع نابسامان امروزی در بعضی از نقاط این کره خاکی، هنوز زنجیرهایی پوسیده از جهل و خرافات بنام دین و مذهب و خدا بر دست و پای عده ای متوحش گره کور خورده است.

خبر سنگسار شدن رخشانه ، دخترکی 19 ساله

روز دهم اردیبشت 1400 خبری تکان دهنده و دلخراش در رسانه ها منتشر شد.  “مردان عمامه‌دار در قریه غلمین ولایت غور به‌ دَور گودالی حلقه زدند. این مردان و به تعبیر خود شان مجریان «احکام دینی» در این گودال، دختر 19 ساله‌ای را تا گردن به‌گونه‌ی زنده مدفون کردند”. (اطلاعات روز، 16 عقرب 1394 )

دختر که رخشانه نام داشت، عاجزانه و به‌صورت مکرر مسلمان بودنش را تقلا کرد و لحظه‌ی بعد در زیر بارش سنگ‌ها جان داد. این تنها ابتدای ماجراست. رخشانه، ظاهراً در تلاش برای ازدواج با کسی که دوستش میداشت از خانه گریخته بود. او طی یک محاکمه ی صحرایی به اتهام‌های «زنا» و «فرار از منزل» سنگسار شد و پسر 23 ساله همراهش به تعداد صد ضربه شلاق محکوم شد.  سنگسار شدن رخشانه  از سوی مقام‌های دولتی ولایت غور به طالبان نسبت داده شده است.  گفته می‌شود فتوای این سنگسار از سوی فردی صادر شده است که پیش از این رخشانه را برای برادر خود خواستگاری کرده بود اما او نپذیرفت. سنگسار رخشانه و انتشار ویدئوئی از صحنه سنگسار او توسط رسانه‌ها، واکنش های گسترده ای در رسانه های اجتماعی داشته و نهادهای بین المللی را نیز برانگیخت. به نقل از رکنا ، سنگسار در قانون جزای افغانستان جایی ندارد و پیشنهاد گنجاندن آن از سوی مجلس در قانون جزای افغانستان با فشارهای بین المللی از طرف «حامد کرزی» رئیس جمهور پیشین این کشور رد شد. با وجود آن دادگاه صحرایی و سنگسار زنان و دختران از طرف گروه طالبان و افراد قدرتمند محلی طی 14 سال گذشته در مناطق مختلف این کشور ادامه دارد.

طالبان فرقه ای جنایتکار در افغانستان است که با  ترویج خشونت و توحش به نام دین ، زنان را میکشند و دختران را در قتلگاه باور و تعصبات کورکورانه ی خود سلاخی میکنند ….

صحبت از مرگ محبت مرگ عشق

گفتگو از مرگ انسانیت است

هیچ حیوانی به حیوانی نمی دارد روا

آنچه این نامردان با جان انسان میکنند

(فریدون مشیری )