قتل دو خواهر در سنندج

به استناد گزارشات دریافت شده؛ عصر روز یک ‌شنبه ۳ مرداد ۱۴۰۰ (۲۵ جولای ۲۰۲۱)، در یکی از پارک‌های محله حاجی‌آباد شهر سنندج دو خواهر به نام‌های ” بیان مرادی” و “سحر مرادی” توسط همسر بیان با هویت “اسماعیل” با اسلحه به قتل رسیدند.

به نقل از یک منبع آگاه،  بیان مرادی مدت چند ماه بود که با همسرش اختلاف پیدا کرده و به منزل پدریش بازگشته بود و روز حادثه اسماعیل پس از درگیری لفظی با بیان با اسلحه کلاشینکف ابتدا سحر و سپس بیان را به قتل رسانده و متواری شده است. بیان مرادی مادر دو فرزند و سحر مرادی نیز مادر یک فرزند می‌باشد و تا زمان انتشار این خبر قاتل توسط نیروهای انتظامی بازداشت نشده است.

انتشار این خبر دلخراش همانند دیگر اخبار قتل زنان در ایران  یک نکته مهم را به ذهن جامعه بیدار تکرار میکند  که هنوز هیچ قانون بازدارنده از این جنایات وجود نداشته و اراده ای برای جلوگیری از این نوع قتلها در بین مردم بوجود نیامده است . هنوز نرینه هایی بر این باورند که زنان  ملک و ناموس آنها هستند و میتوانند به سادگی و بدون ترس از عواقب آن ، هر زمان که بخواهند اقدام  به از بین بردن و حذف ملک یا ناموس خود کنند بدون آنکه محاکمه شوند یا مورد قصاص قرار بگیرند.

این حقیقت تلخی است که بازتولید قتل های ناموسی و کشتن زنان به جرم زن بودن شان میشود!

در این زمینه‌  خشونت ها یک طرف معتقد است که مرد (پدر، برادر، پدربزرگ، شوهر) بر زن یا دختر تسلط دارد و تنبیه بدنی و حتی قتل آنان نه مشکل حقوقی و قانونی دارد و نه مشکل اخلاقی- دینی دارد و طرف دیگر هم معتقد است که این اعمال علیه حقوق بشر و برابری زنان و مردان است و از طرفی دیگر با انبوهی از قوانین زن ستیز و مبتنی بر شهروند درجه دوم بودن برای زنان در ایران تصویب و اعمال می شوند و شوربختانه تاکنون هیچ اراده‌ی جدی‌ای برای اجرای سیاست‌های کنترل خشونت علیه زنان و از جمله قتل‌های ناموسی وجود نداشته است.

طبق این گزارش تکان دهنده و دهشتناک ” بیان ” بخاطر اختلافاتی که با همسر خود داشته به خانه پدری خود پناه برده بود تنها به دلیل اختلافات و درگیری که بین او و همسرش بوده به قتل رسید. با توجه به این که در بند ۵ اصل ۱۵۶ قانون اساسی تصریح شده است که یکی از وظایف قوه‌ی مقننه اقدام مناسب برای پیشگیری از وقوع جرم است اما در طول چهار دهه هنوزهیچ اقدام یا فعالیتی را در سیستم قضایی کشور برای اجرای این بند، مخصوصا در مورد قتل‌های ناموسی مشاهده نکرده ایم .

با نگاهی عمیقتر به عمق فاجعه میتوان دریافت که در راه مبارزه با خشونت علیه زنان در جامعه امروز ایران که سنت و دین بر اجرای قوانین آن تاثیر میگذارند، تغییر فرهنگ عمومی یک ضرورت است و فعالان و مدافعان حقوق زنان میدانند که انجام آن معمولا بسیار سخت و طولانی اما ممکن است .خشونت‌های بر پایه جنسیت، مشکلی عمومی در کشورماست و مبارزه برای تغییر در جامعه و رسیدن به تساوی واقعی حقوق جنسی-جنسیتی راهی است پر فراز و نشیب و طولانی که روزی به نتیجه خواهد رسید.

کمپین توقف قتل های ناموسی