قتل فجیع زن جوان و مادرش به دست خواستگار قدیمی در اصفهان؛ خشونت مالکیت‌محور علیه زنان ادامه دارد”
روز یکشنبه ۱۹ اسفندماه۱۴۰۳ در شهرچرمهین از توابع شهرستان لنجان استان اصفهان یک زن به نام زهرا رفیعی ۳۰ ساله بدلیل جواب رد به خواستگارش و به‌هم زدن نامزدیشان بوسیله‌ی سلاح کلت کمری و با استفاده از صداخفەکن توسط خواستگارش به نام حمیدرضا جعفریان ۳۵ ساله و معروف به سلمان به قتل رسید.حمید رضا سپس به مادر وی به نام شهین ابن علی با همان اسلحه شلیک کرد و اورا نیز به قتل رساند. حمیدرضا جعفریان پس از ارتکاب جرم اقدام به خودکشی کرده و به زندگی خود پایان داد
بر اساس گفته های یک منابع آگاه، پانزده سال پیش حمید رضا به خواستگاری زهرا رفته بود که خانواده زهرا رفیعی با این ازدواج مخالفت کردند.زهرا هفت سال پیش با فرد دیگری ازدواج کرد که این ازدواج به دلیل اینکه زهرا بچه دار نشد دوام نیاورد وبه طلاق انجامید. به گفته این منبع آگاه : «سلمان که همچنان مجرد بود بعد از این اتفاق دوباره زهرا را از پدر و مادرش خواستگاری کرد. آقای رفیعی پدر زهرا مردی ساده و مذهبی و انسانی بسیار آرامی است. در این شرایط بعد از گفتگو با دخترش به سلمان جواب مثبت می‌دهند اما بعد از مدت کوتاهی نامزدی، زهرا به خانواده‌اش می‌گوید این مرد حالت عادی ندارد و بسیار پرخاشگر و عصبی است و من را می‌ترساند در نتیجه نامزدی را به هم می‌زند.»
روز حادثه حمیدرضا جعفریان به خانه خانواده رفیعی رفته و بعد از پذیرایی اولیه شروع به دعوا می‌کند و می‌گوید به چه علت نامزدی را با من به هم زده است.آنروز خواهر بزرگتر زهرا همراه دو فرزند کوچکش در خانه پدر و مادرش بودند. پدر زهرا وقتی می‌بیند دعوا و سر و صدا بالا گرفته خواهر بزرگتر و بچه‌ها را به منزلشان که یک خیابان با آن‌ها فاصله داشته می‌برد و وقتی برمی‌گردد می‌بیند ، دخترش زهرا و همسرش شهین توسط سلمان با کلت کمری و صدا خفه کن به قتل رسیده اند وسلمان خودش را هم کشته است.
قتل زهرا رفیعی و مادرش توسط خواستگار سابق، حمیدرضا جعفریان، نمونه‌ای هولناک از خشونت مردسالارانه و مالکیت‌محور بر زنان در جامعه ایران است. این قتل که به دلیل عدم پذیرش ازدواج از سوی زن قربانی رخ داده، بیانگر ساختارهای عمیق تبعیض‌آمیز و فرهنگ خشونت علیه زنان در ایران است. یکی از اصلی‌ترین دلایل چنین جنایاتی، فرهنگ مالکیت‌محور بر زنان است که در جوامع سنتی ریشه دارد. در این ماجرا، قاتل پس از رد شدن از سوی قربانی، به خود این حق را داده که او را مجازات کند. این طرز تفکر که یک زن نباید در انتخاب شریک زندگی خود اختیار داشته باشد، به ویژه زمانی که تصمیم او در تضاد با میل مردی باشد که خود را “صاحب” او می‌داند، خطرناک و مرگبار است.
قوانین فعلی ایران در برابر خشونت علیه زنان ناکارآمد هستند و عملاً هیچ سازوکار حمایتی مشخصی برای زنانی که از نامزد، همسر یا خواستگار خود احساس خطر می‌کنند، وجود ندارد. یکی از نکات مهم در این پرونده، استفاده از سلاح گرم و صداخفه‌کن است. اینکه یک فرد به سادگی بتواند به اسلحه کمری و تجهیزات حرفه‌ای دسترسی پیدا کند، نشان از نبود نظارت بر مالکیت سلاح در ایران دارد. این مساله امنیت عمومی را به خطر می‌اندازد و در بسیاری از جنایات “ناموسی” مشاهده می‌شود
# کمپین_توقف_قتلهای_ناموسی
#چرمهین_اصفهان
# زهرا_رفیعی
# شهین_ابن_علی
# زن_ناموس_هیچکس_نیست
اخبار کمپین توقف قتلهای ناموسی را در گروه تلگرام کمپین دنبال کنید.
