قتل زن و دختر پنجساله در بروجن؛ خشونتی برنامهریزیشده در سایهی سکوت رسانهای
روز شنبە ١٩ فروردین ١٤٠٤یک مرد ٤٠ ساله با نام خانوادگی مرادی در روستای “امام قیس” از توابع شهر بروجن، همسر خود به نام زهرا کردیزدی و دختر ٥ سالە خود با نام شیدا مرادی را با اسلحە شکاری به قتل رساند. در رسانه ها حکومتی و نزدیک به حکومت هیچ نشانی از حساسیت نسبت به این فاجعه به چشم نمی خورد. در این جنایت، مرد خانواده ابتدا همسر خود را خفه کرده و سپس با سلاح شکاری دختر خردسالش را به قتل رسانده و در ادامه اقدام به خودکشی کرده است.. بدلیل خودکشی قاتل تاکنون از انگیزەی وی مشخص نشده است.
کشتن با اسلحه غالبا با نقشه قبلی و برنامه ریزی شده است .
استفاده از سلاح شکاری، آن هم علیه کودکی پنجساله، نه تنها از شدت خشونت در این جنایت پرده برمیدارد، بلکه نشانگر عامدانه بودن و برنامهریزی قبلی آن است. این نوع خشونت، ریشه در ساختارهای مردسالارانه، نبود حمایت از زنان، و نادیدهگرفتن حق حیات آنها دارد.
با این حال، واکنش رسانههای وابسته به حاکمیت، همان سکوتیست که به عادیسازی خشونت دامن میزند. قتلهایی که تحت عنوان “خانوادگی” برچسبگذاری میشوند، اغلب به حاشیه رانده شده، بیتحلیل و بدون توجه به ریشههای اجتماعی، حقوقی و فرهنگیشان رها میشوند. وقتی جامعهای نتواند برای زنان و کودکانش امنیت فراهم کند و در برابر چنین فجایعی از خود حساسیت نشان ندهد، این جنایات نه تنها تکرار میشوند، بلکه به امری طبیعی بدل میگردند. آنچه امروز در بروجن رخ داد، فقط یک تراژدی خانوادگی نیست؛ هشداریست درباره بحران ساختاری در جامعهای که عدالت و ایمنی را برای زنان و کودکان خود تضمین نمیکند.
#کمپین_توقف_قتلهای_ناموسی
#خشونت_خانوادگی
# بروجن
# زهرا_کردیزدی
# زن_ناموس_هیچکس_نیست
اخبار کمپین توقف قتلهای ناموسی را در گروه تلگرام کمپین دنبال کنید.
با اهدای کمک های مالی خود از طریق پی پال کمپین توقف قتلهای “ناموسی” را حمایت کنیم
https://paypal.me/stophonorkillings?country.x=US&locale.x=en_US