در ایلام مردی همسر و خواهر همسرش را کشت و سپس خودکشی کرد
رضوان مقدم : ظهر روز ۱۲ تیر ۱۴۰۲، یک فاجعه در یکی از محله‌های ایلام رخ داد که در پی آن مردی بانام محمدنقی آزادی با استفاده از سلاح گرم (کلت کمری) همسر خود به نام صدیقە رستمی، خواهر همسرش به نام لیلا رستمی و سایر اعضای خانواده همسرش را هدف قرار داد. بر اثر این حمله، همسر و خواهر همسر وی جان باختند و یکی دیگر از اعضای خانواده که وضعیت جسمانی‌اش وخیم اعلام شده، به بیمارستان منتقل شد.
بررسی‌های اولیه پلیس و شهادت شاهدان حاکی از آن است که این فرد که داماد خانواده بوده، پس از انجام این جنایت، با همان اسلحه به زندگی خود نیز پایان داده است. منابع محلی گزارش داده‌اند که مهاجم نه‌تنها همسر و خواهر همسر، بلکه مادر همسر، دو فرزند و باجناق خود را نیز هدف گرفته است. هنوز از وضعیت نهایی سایر مجروحان خبری منتشر نشده است. در رسانه های محلی و رسانه های رسمی به هویت قاتل و قربانیان هیچ اشاره ای نشده بود. به گواهی منابع آگاه محمدنقی آزادی پدارای سوابق کیفری و خشونت خانگی بوده است، دوسال زندانی بوده است. صدیقه رستمی، همسر دوم وی، قصد جدایی از او را داشته است.
در این پرونده ها ، رسانه‌ها و مقامات رسمی از عبارت مبهم و تکراری “اختلافات خانوادگی” به‌عنوان انگیزه‌ی قتل استفاده می‌کنند؛ اصطلاحی که به‌جای تحلیل ساختاری و آسیب‌شناسی، سعی دارد مسئولیت را فردی و موقعیتی جلوه دهد. اما این‌گونه فجایع حاصل بحران‌های عمیق‌تری هستند که ریشه در نابرابری جنسیتی، نبود آموزش مهارت‌های زندگی، ضعف نظام سلامت روان، تسلط فرهنگ مالکیت بر زنان، و دسترسی آسان به سلاح دارند.
در این پرونده نیز، دسترسی آزادانه به سلاح گرم، به دامادی که دچار خشم کنترل‌نشده بود، امکان کشتار جمعی داد. سؤالی که باید مطرح کرد این است: چگونه یک شهروند عادی، در یک منطقه‌ی مسکونی، به سلاح کمری دسترسی داشته است؟ نبود کنترل قانونی بر مالکیت و حمل سلاح، به بحران‌های شخصی ابعادی جنایت‌آمیز می‌بخشد.
از سوی دیگر، اقدام به خودکشی قاتل پس از ارتکاب جنایت نشان‌دهنده‌ی نوعی پایان‌یافتگی روانی، اختلالات حل‌نشده‌ی روحی و احساس بن‌بست است. این مسئله، ضرورت گسترش خدمات سلامت روان و ایجاد مکانیزم‌های پیشگیرانه اجتماعی را دوچندان می‌کند. متأسفانه، چنین جنایت‌هایی در فضای سکوت اجتماعی و بی‌توجهی نهادهای حمایتی تکرار می‌شوند.
این حادثه تکان‌دهنده که البته اولین بار نیست باید به‌عنوان زنگ خطری برای وضعیت نابسامان ساختار خانواده، فقدان آموزش مهارت‌های ارتباطی، رواج خشونت خانگی و فقدان نظارت بر سلاح گرم تلقی شود. اگر جامعه بخواهد از تکرار چنین فجایعی جلوگیری کند، نیازمند بازنگری جدی در سیاست‌های عدالت کیفری، حمایت روانی-اجتماعی از خانواده‌ها و آموزش عمومی در مورد خشونت خانگی و کنترل خشم است..
# کمپین_توقف_قتلهای_ناموسی
# امنیت_برای_زنان
# زنان_حق_زندگی_دارند
# نه_به_خشونت_علیه_زنان
# جمهوری_اسلامی_مسئول_قتل_زنان
#نه_به_کنترل_بدن_زنان
# نه_به_فرهنگ_زنستیز
#مردسالاری_می‌کشد
# ایران_بدون_خشونت
اخبار کمپین توقف قتلهای ناموسی را در گروه تلگرام کمپین دنبال کنید
با اهدای کمک های مالی خود از طریق پی پال کمپین توقف قتلهای “ناموسی” را حمایت کنیم
https://paypal.me/stophonorkillings?country.x=US&locale.x=en_US
