فعالین مدنی سقز با روشن‌کردن شمع قتل گلاله (نگین) شیخی را محکوم کردند
شامگاه جمعه، مورخه 21 خردادماه 1400، جمعی از فعالین مدنی و اجتماعی شهرستان سقز، در پارک مولوی این شهر با برافروختن شمع قتل فجیع گلاله (نگین) شیخی را محکوم کردند.
این تجمع با فراخوان قبلی ازسوی خانواده و دوستان گلاله صورت گرفته بود و هرچند پلیس آگاهی طی تماسی با خانواده گلاله به بهانه شرایط انتخابات و کرونا خواستار لغو این تجمع شده بود، با این وجود فعالین مدنی بسیاری به این حرکت پیوسته و یاد گلاله را گرامی داشته و قتل وی را محکوم کردند.
در این تجمع در میدان مولوی سقز، بروی کاغذی نوشته شده بود “نه به ادامه خشونت، بله برای زندگی”.
اعتراض به قتل زنان خصوصا قتل ناموسی و محکومیت آن در سال‌های اخیر در کردستان همواره با برخورد امنیتی نیروهای امنیتی همراه بوده است.
به دنبال قتل هولناک گلاله در روزهای گذشته، هشتگ “زن‌کشی”در شبکه‌های اجتماعی دوباره فعال شد و افکار عمومی جامعه خصوصا در شهرستان سقز با سرودن شعرهای فراوان، نواختن آهنگ، ابراز همدردی باخانواده و حضور گسترده در مراسم خاکسپاری، قتل گلاله را محکوم کردند.
روز سه‌شنبه هجدهم خردادماه، جسد سوخته یک زن جوان به نام “گلاله شیخی” پس از گذشت 14 روز در مسیر جاده سنندج_سقز توسط خانواده گلاله و ماموران آگاهی این شهرستان، کشف شد.
نامزد گلاله(قاتل) بعد از دستگیری و درجریان بازجویی‌های خود در اداره آگاهی سقز اعتراف کرده که علت و انگیزه اصلی او برای قتل و کشتن نامزدش اختلاف بر سر مسئله کارکردن گلاله بوده و سر این مسئله با گلاله درگیر و حین درگیری با مشتی که بر سر گلاله زده، سر او به ستون ماشینش خورده و بیهوش شده و سپس پیکر نیمه جان گلاله را به آتش کشیده است.
گرچه “قتـلهـای ناموسی”، به قتل‌های عمدی همراه با تصمیم از قبل گرفته شده، بوسیله یک یا چند نفر از اعضای مرد خانواده یا فامیل اشاره دارد؛ اما با توجه به اینکه امر “ناموس” ريشه در حس مالكيتی دارد كه مردان نسبت بـه زنان در طـول تـاريخ به‌دست آورده‌اند و به کنترل رفتارهای اجتماعی و جنسی زنان ختم شده، میتوان گفت “ناموس” بعنوان یک برساخت اجتماعی؛ فرهنگ مردسالاری و مالیکت بر زن را وارد ساختار اجتماعی کرده و این ظرفیت را دارد به رفتار آنی از خشونت گرفته تا قتل منجر شود.
