بررسی آماری قتل های “ناموسی” در سه ماه اول سال ۱۴۰۲
واقعیت غم انگیز خشونت مبتنی بر جنسیت

گزارش تحقیقی نویسنده : دکتر رضوان مقدم

قتل “ناموسی” شکلی عمیقاً نگران کننده ازشدیدیترین نوع خشونت است، که کم وبیش جوامع را در سراسر جهان آزارمی دهد. قتل‌های ناموسی، شامل قتل افراد، اغلب زنان، برای بازگرداندن یا برای حفظ به اصطلاح” ناموس” و آبروی خانواده ها یا اقوام و یا یک قبیله است. این قتل‌ها عمیقاً در هنجارهای فرهنگی، باورها و ارزش‌های مردسالارانه وغالبا مذهبی در هم تنیده هستند که نابرابری جنسیتی را تداوم می‌بخشند ونماد کامل و مصداق زن ستیزی عمیق، و انکار ابتدایی ترین حق بشر یعنی حق زندگی کردن است.
قتل های ناموسی در ایران و چندین کشوردیگر با پویایی های فرهنگی و اجتماعی مشابه، مانند افغانستان ، پاکستان، ترکیه، عراق،سوریه ، عربستان و مصروبرخی دیگرازکشورهای افریقایی موضوعی نگران کننده واز جمله بحران های اجتماعی است.
با مروری بر وضعیت قتل‌های ناموسی در ایران در سه ماهه اول سال ۱۴۰۲ عمق فاجعه ای که هر روز زنی را بکام مرگ می کشد،میتوان دریافت.
هدف این گزارش روشن کردن واقعیت غم انگیز قتل های ناموسی و نشان دادن گستره و شیوع آن در مناطق مختلف ایران، شناسایی و معرفی عوامل موثربر افزایش آمار قتل ناموسی برای مبارزه با این عمل منفور است. با افزایش آگاهی و درک تک تک افراد جامعه ، ما امیدواریم که تغییر را تشویق کنیم و جامعه ای را ترویج کنیم که به زندگی همه افراد، صرف نظر از جنسیت، احترام بگذارد و ارزش قائل باشد.
به این منظور، یکی ازفعالیت های کمپین توقف قتل های “ناموسی” ثبت کردن و گزارش دادن قتل های “ناموسی” است.طی سه ماهه اول دستکم۴۹ قتل «ناموسی» درشهرهای مختلف ایران اتفاق افتاده است که دروب سایت کمپین منتشر شده اند. البته نمی توان ادعا کرد که این آماردقیق است، زیرا برخی از قتل های ناموسی به رسانه ها راه نمی یابند ویا به عنوان خودکشی گزارش میشوند. لازم است خاطر نشان کرد، که گزارشات دیگری که برخی از رسانه ها در مورد قتل های”ناموسی” منتشر می کنند، بدلیل عدم دسترسی به اطلاعات نشان دهنده تعداد واقعی این قتل ها نیست.برای مثال می توان به گزارش اخیر روزنامه شرق چاپ تهران چهارشنبه ۱۴ تیر اشاره کرد.
در گزارش شرق آمده است : «از خرداد ۱۴۰۰ تا پایان خرداد ۱۴۰۲ دست‌کم ۱۶۵ زن در ایران به دست یکی از مردان خانواده خود کشته شده‌اند که ۴۱ مورد آن در حوالی پایتخت بوده است». این در حالی است که تنها در سه ماهه اول سال 1400 تعداد 66 قتل “ناموسی” توسط نگارنده این مقاله مستند شده است. همچنین در سال 1399 نیزدستکم 19۰ مورد قتل “ناموسی”طی تحقیقی که روی ۱۲۲۰ قتل در یک بازه زمانی ۲۰ ساله انجام شد، مستند شده است.
همانطورکه در بالا اشاره شد، تنها در سه ماه نخست سال جاری حداقل سال ۴۹ مورد قتل “ناموسی ” در وب سایت کمپین گزارش شده است که ۴۵مورد آن شامل زنانی است که توسط شوهر، برادر، پدرو حتی شوهر سابق خود به قتل رسیده اند. بنابراین می توان گفت که در سه ماه اول هردو روزبیش یک قتل “ناموسی” اتفاق افتاده است . ضمن اینکه گزارش روزنامه شرق توجه را به فاجعه قتل های “ناموسی” جلب می کند به نظر می رسد که آماری که توسط روزنامه شرق منتشر شده با واقعیت موجود فاصله دارد.
بر اساس اخبار منتشر شده در وب سایت توقف قتلهای “ناموسی” در فروردین ۱۴۰۲دستکم ۱۶ مورد قتل “ناموسی” در شهرها و روستا های مختلف اتفاق افتاده است، که به برخی از انها اشاره می شود.
دوشنبه ۷ فروردین ماه سال ۱۴۰۲، جسد سرشین پیره ۳۶ ساله دارای دو فرزند و اهل روستای بیساران از توابع شهر مریوان در سد گاران شهرستان مریوان پیدا شد. سرشین به دست مردی حدودا ۴۲ ساله که با او در رابطه بود به قتل رسید. متهم به قتل در اعترافات خود گفته که ابتدا مقتول را خفه و سپس او را به سنگ بزرگی آویخته و جسدش را داخل آب انداخته است.
چهارشنبه ۹ فروردین ماه ۱۴۰۲ جسد مهناز۴۰ ساله در منطقه تهرانپارس در داخل اتاق پذیرایی در حالی که مورد اصابت ضربات متعدد چاقو قرار گرفته بود، کشف شد . قاتل کسی نبود جز مهران همسر ۴۵ ساله مهناز. مهران در بازرسی اولیه انگیزه قتل را “اختلاف خانوادگی “عنوان کرد.
قتل ۲زن در فروردین۱۴۰۲در شهرستان آباده باعث ترس و وحشت میان مردم شهر شده و شایعات زیادی را نیز به همراه داشت. زنی ۵۵ ساله به نام دنیا ۲۶ فروردین از خانه خارج شد و هرگز بازنگشت. چند روز بعد جسد دنیا در یکی از مناطق اطراف شهر پیدا شد و بررسی‌ها نشان می‌داد که وی به طرز هولناکی به قتل رسیده است.چند روز بعد دومین حادثه مشابه رخ داد. این‌بار هم خانواده‌ زنی با حضور در اداره پلیس خبر از گم‌شدن دخترشان دادند و کمی بعد جسد این زن در یکی از محله‌های آباده پیدا شد.
۲۷فروردین دنیا رضایی، 19 ساله قربانی یک «قتل ناموسی» در روستای داردرفش خاتم آباد کرمانشاه شد. محمد رضایی پدر«دنیا» که به‌ جرم قتل دخترش در بازداشت بود، یک هفته پس از بازداشت، با رضایت همسر قاتل و مادر مقتول از زندان آزاد شد
در کمترازدوهفته درخوی سه قتل با نام آنچه “ناموسی” گفته می شود اتفاق افتاد. 25فرودین مریم سلیمانی ٢٨ ساله، اهل روستای «قزل آخ» شهرستان خوی دراستان آذربایجان غربی که عکس‌ها و فیلم‌های او توسط یک مرد در فضای مجازی منتشر شده بود، با سوء ظن نسبت به او که رابطه ی خارج از ازدواج دارد ،پس از دعوت به خانه ی پدری، ابتدا موهای سرش تراشیده و پس از ضرب و شتم و شکنجه شدید توسط دو برادر و پدرش به دار آویخته شد. او که در سن ١۳ سالگی قربانی کودک همسری شد و مادر سه فرزند بود.
اردیبهشت ماه نیز، دستکم ۱۵ قتل ناموسی اتفاق افتاده که ۱۳ نفر از آنها زنانی بودند که به دست همسر/ همسر سابق،‌ پدر، عمو و برادر خود و اغلب با ضربات چاقو، خفه کردن ویا با شلیک گلوله به قتل رسیدند. از این میان ۲ مرد که گمان می رفته در رابطه با زن مقتول بوده اند، بدست بستگان زن کشته شده اند.
شنبه 9 اردیبهشت 1402 در یکی ازتوابع شهرستان خوی به نام بخس الند در روستای “قزل‌آخ” ، شریوان هادی زاده 24 ساله و پسر عمویش به نام حسین هادی زاده توسط همسر شریوان به قتل رسیدند. بر اساس گزارش رسیده به کمپین توقف قتل های “ناموسی” همسرشریوان به نام مصطفی هادیزاده عضو سپاه پاسداران بود، که به دلیل آنچه “ناموس” گفته می شود، با اسلحه سازمانی که در اختیارداشته اقدام به کشتن شریوان و پسرعمویش حسین کرد.
معصومه مهکی۲۹ ساله، ساکن روستای دم‌روستان از توابع شهرستان کوهدشت در استان لرستان و مادر یک فرزند دختر ۹ ساله به نام سوگل بود.معصومه در پانزده سالگی قربانی کودک همسری شد ه بود و با تلاش زیاد توانسته بود از همسر معتاد خود جدا شود. چند ماه پیش از آنکه جانش ستانده شود، با فردی به نام روح‌الله وارد رابطه عاطفی شده بود و قصد داشت در آینده‌ای نزدیک با او ازدواج کند، اما پدر معصومه به نام کهزاد مهکی، دائما دخترش را به بهانه ی داشتن دوست‌پسر و اینکه چرا قبل از ازدواج باهم به شهر و کافه و رستوران می‌روند، مورد ضرب‌وشتم قرار می‌داد. سرانجام چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، پس از دعوای دوباره پدر و دختر در روستای «دم‌روستان» پدر خشمگین به بهانه دفاع از ناموس و حفظ شرافتش! با شلیک چند گلوله از اسلحه شکاری معصومه را به قتل رساند. زنان روستا به خبرنگاران گفتند : «معصومه هیچ گناهی جز تصمیم برای ازدواجی منطقی و درست نداشت».
پنجشنبه اول اردیبهشت موسی مرد ۲۱ ساله در یاسوج نامزد ۱۶ ساله خود رابه نام شیوا به دلیل منصرف شدنش از ازدواج با شلیک گلوله به قتل رساند. شیوا و موسی دختر خاله و پسرخاله بودند.
روز ۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ شهرستان فیروز آباد، استان فارس شاهد قتل فجیع سه تن در یک زمان بود ،که دو نفر انها مرد بودند. شامگاه روز جمعه «۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲» و در پی اختلافات خانوادگی، فردی با اسلحه کمری اقدام به زخمی کردن مادر و سپس قتل همسر خواهرش کرد؛ در ادامه با ورود به منزل دختر مورد علاقه‌اش، پدر و مادر این دختر را نیز به قتل رساند.وی پس از اقدام به قتل، خودکشی کرد. در تحقیقات اولیه مشخص شد، این اقدام قاتل در پی عدم موافقت خانواده در ازدواج با دختر مورد علاقه‌اش انجام شده است.
دوشنبه اول خرداد ۱۴۰۲رئیس پلیس آگاهی فرماندهی انتظامی استان از وقوع قتل یک دختر جوان در یکی از شهرک‌های زنجان خبر داد. قربانی زنی ۲۳ ساله با شلیک گلوله به سرش به قتل رسیدهُ در تحقیقات ابتدایی و براساس گواهی شاهدان حاضر، قاتل یک مرد تقریبا ۴۰ ساله بوده که با اسلحه کلت کمری به سر مقتول شلیک و از محل متواری شد، که پس از 24 ساعت قاتل بازداشت شد.
شنبه ١٣ خرداد ١٤٠٢ روژین عظیمی، ۱۷ ساله در منزل خانوادگی خود واقع در روستای آخکند شهرستان دیواندره توسط برادرش و با ضربات متعدد چکش به طرز فجیعی بە قتل رسید. برادرش به او شک کرده بود که با پسری درارتباط است و همین برای او کافی بود تا خواهرش را بکشد.
خرداد قتل پرستو شهبازی ۱۸ ساله توسط همسر ۲۹ ساله ساکن روستای «میرکی» در کردستان، بدلایل مسائل ناموسی،همسرش او را ابتدا حلق‌آویز و سپس با ضربات چاقو به قتل رسانید. پرستو ١٢ساله بود با اجبار ناپدری به عقد پیام شریفی که اعتیاد به مواد مخدر داشت، در‌آمد.
۳۱خردادماه ۱۴۰۲ خبر وقوع یک فقره قتل خانوادگی به مرکز پیام پلیس آگاهی اعلام شد. در بررسی‌های اولیه معلوم شد که شخصی ۳۵ ساله به وسیله ضربه چاقو همسر ۲۷ ساله خود را به قتل رسانده و دختر ۱۴ ساله‌ اش را نیز مجروح کرده است.
خرداد ماه ۱۴۰۲ مرد 28 ساله‌ای به دلایل شخصی مرد جوانی را در یکی از استان‌های شمال کشور با ضربات چوب به قتل رسانده و جسد مرد جوان را به آتش کشید. پس از بازداشت، متهم در اولین بازرسی ها به جرم خود مبنی بر قتل مرد جوان و آتش زدن جسد وی به دلیل مزاحمت متوالی مقتول برای همسرش اعتراف کرد. قتل های “ناموسی” علاوه بر زنان همه ساله از میان مردان نیز تعدادی قربانی می گیرد. تبلیغ برای “ناموس””پرستی از طریق رسانه ها یکی از عوامل قتل های “ناموسی” که هر روز قربانی می گیرد.
۱۹خرداد ۱۴۰۲ جسد زن جوانی که به طرز فجیعی به قتل رسیده بود داخل کوره های آجرپزی در جاده شترک کشف شد. اغلب قتل هایی که به این شکل انجام می شود ممکن است قاتل هرگز شناسایی نشود یا چند سال طول بکشد تا قاتل شناسایی شود مانند مورد ستاره زن 22 ساله ای که توسط شوهر سابق اش در سال ۱۳۹۶ به قتل رسید و قاتل پس از ۶سال شناسایی و بازداشت شد.

Figure 1نمودار توزیع فراوانی ابزار قتل در سه ماهه اول۱۴۰۲

از 49 مورد قتل “ناموسی” در سه ماهه اول 1402 تعداد 45 نفر آنها زن بودند. 1 مورد بدلیل نگاه کردن به زن خانوادهُ و یک مورد بدلیل داشتن رابطه با مقتول و دو مورد پسران مقتول بودند که توسط پدرشان به قتل رسیدند.
بررسی آماری این قتل ها نشان می دهد که در۱۹ مورد از اسلحه گرم ؛ شامل اسلحه شکاری، کلت کمری و حتی کلاشنیکف استفاده شده است. پس از اسلحه گرم چاقو بیشترین فراوانی را دارد به طوریکه ۱۷مورد با ضربات چاقو به قتل رسیدند. ۷ زن خفه شدند؛ ۳ زن آتش زده شدند؛۲ زن دار زده شده اند تا وانمود شود که خودکشی کرده اندُ و۳ زن نیز با ضربات متعدد آجر، چکش و یا میله آهنی کشته شده اند. وادار کردن به خودکشی از طریق خوراندن قرص برنج یا شیوه های دیگراز جمله روش هایی که برای حذف فیزیکی قربانیان مورد استفاده قرار گرفته است. (جدول شماره ۲ و نمودار شماره ۱)

همانطور که درجدول توزیع فراوانی شماره ۴ ونمودار شماره ۵ نشان داده می شودُ بیشتر زنان بدست شوهر ویا پدران خود کشته می شوند. بطوریکه ۱۸ زن بدست شوهرو۱۱ زن بدست پدران خود کشته شده اند.از ۴۵ زن ۴ نفر از آنها بوسیله برادران خود کشته شده اند.و یک مورد نیز با همدستی پدرو برادران به قتل رسیده است.برادرشوهر، نامزد، خواستگار،شوهرسابق و دایی از جمله کسانی هستند که مرتکب جنایت شده اند. 2مورد مردان قربانی قتل های “ناموسی” توسط شوهر زنی که گمان می رفته با او در رابطه بوده به قتل رسیده اند.

Figure 4نمودار نسبت قاتل با قرباتی

چنانچه جدول شماره ۶ونمودار شماره ۷ نشان می دهند، سوءظن یکی از انگیزه های اصلی قتل های”ناموسی” است.بطوریکه ۱۴زن تنها به دلیل سوءظن بداشتن رابطه با مردی به قتل رسیده اند.حتی در یک مورد مردی بدلیل نگاه کردن به زن خانواده توسط شوهر زن به قتل رسیده است.و ۱ مورد هم مردی که گمان رفته با زن رابطه دارد توسط شوهر زن به قتل می رسد.
روژین عظیمی دختر ۱۷ساله توسط برادرش به نام آرش به این دلیل که تصور کرده خواهرش با پسری رابطه دارد با ضربات چکش به سرش به قتل رسید. پرستو شهباری و مادر کودکی ۱۸ ماهه، به‌دلیل بدگمانی همسرش به او، ابتدا اورا حلق‌آویزکرده و با ضربات چاقو اورا به قتل می رساند.
پس از سوء ظن دومین عامل قتلهای “ناموسی” اختلافات خانوادگی است. در سه اول امسال ۱۳زن به این دلیل به دست مردان خانواده کشته شده اند. سالانه صد ها زن توسط مردان خانواده و به ویژه همسران خود با عنوان اختلاف خانوادگی که نام رمز قتل های ؛ناموسی است، کشته می شوند که با بررسی بیشتر مشخص می شود که قتل به دلیل اینکه مرد خودش را مالک زن می داندُ اورا به قتل می رساند. داشتن سوظن ، کنترلگری مردان که با مقاومت زنان مواجه می شود یکی از دلایل بگو مگو هایی است که بین زن و شوهر ها رخ می دهد. جدی گرفتن انچه “دعوای خانوادگی ” یا اختلاف خانوادگی ” نامیده می شود توسط اطرافیان در بسیاری از مواقع می تواند جلو بروز فاجعه را بگیرد.
این بررسی همچنین نشان می دهد که ۲زن به دلیل سفر به ترکیه و۲ زن بدلیل درخواست طلاق و ۴ زن بدلیل داشتن رابطه با مردی توسط بستگان مرد خود به قتل رسیده اند. بر اساس اطلاعات در دسترس وجمع آوری شده با توجه به اینکه سن قربانیان و سن مرتکبین جنایت در اغلب گزارش اطلاع رسانی نشده است، میانگین سن قربانیان 25 سال و سن قاتل ها 43 سال بر اورد شده است.

Figure 6نمودار انگیزه قتلهای “ناموسی”سه ماهه اول۱۴۰۲

Figure 7نمودار توزیع فراوانی استان هایی که قتل های ناموسی درسه ماهه اول ۱۴۰۲ اتفاق افتاده.

Figure 8جدول توزیع فراوانی محل وقوع قتلهای ناموسی برحسب استان در سه ماهه اول۱۴۰۲
جدول شماره ۹و نمودار شماره ۸ نشاندهنده محل وقوع قتلهای “ناموسی” است که رسانه ای شده اند. بر اساس اطلاعات در دسترس بیشترین تعداد قتل “ناموسی” در استان تهران اتفاق افتاده است. استان مرکزی با ۶ مورد درمرتبه دوم و پس از آن خوزستان با ۴ مورد،کردستان ، آذربایجان غربی ، لرستان و زنجان با 3 مورد قتل “ناموسی” در مرتبه های بعدی قرار نارند.کرمانشاه، خراسان جنوبی، ایلام،استان البرز، خراسان رضوی ، گیلان ومازندران نیز شاهد قتل های “ناموسی بوده اند.
بررسی سوابق خانوادگی قربانیان نشان می دهد که کودک همسری، ازدواج های اجباری یا رد درخواست ازدواج از جمله عوامل موثر در بروز قتل های “ناموسی” است. طبق قوانین مدنی در جمهوری اسلامی دختران از سن ۱۳ سالگی می‌توانند ازدواج کنند، هرچند ثبت ازدواج دختران زیر سن ۱۳ سال هم با «رضایت ولی و رای دادگاه» امکان‌پذیر است زیرا در شرع اسلام پدر یا جد پدری می توانند دختر را به عقد هرکس که بخواهند در بیاورند.در حالیکه طبق قوانین بین‌المللی و کنوانسیون‌های حقوق بشری زیر ۱۸ سال کودک محسوب می‌شود و ازدواج زیر این سن، کودک‌همسری محسوب می‌شود. طبق قوانین جمهوری اسلامی حق طلاق با مرد است واگر زن تقاضای طلاق کند مرد آن توهین به خودش تلقی می کند. همچنین طلاق برای برخی خانواده ها ننگ تصور می شود و براین باور ارتجاعی پافشاری می کنند: که “زن با لباس سفید به خانه شوهر می رود و با کفن باید خارج شود.” قربانی کردن زنان و بی ارزش بودن جان زنان ناشی ازآموزش های غلط و برتری دادن به مردان است.
نا کارآمدی و زن ستیز بودن قوانین جمهوری اسلامی از جمله دلایل افزایش قتلهای “ناموسی” است و حکومت ایران با تبلیغات گسترده برای حجاب اجباری، ترویج کلیشه های جنسیتی از طریق کتاب های درسی و رسانه وضع قوانین سرکوبگرانه علیه زنان در گسترش و بازتولید قتل‌های ناموسی نقش اساسی دارد؛ مادهٔ ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی مجوزی است برای قتل‌های ناموسی. طبق این ماده «هرگاه مرد همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد می‌تواند در همان حال آنان را به قتل برساند و در صورتی که زن مکره (مجبور) باشد فقط می‌تواند مرد را به قتل برساند.
ساختار حقوقی به کمک نظام مردسالار و سنت های ارتجاعی رفته و گفتمان «ناموسی» از تعریف زنان و نگاه به زن و حقوقش وارد ساختار جامعه می کند. در نظام حقوقی ایران، زن به دلیل «جنسیت» به عنوان موجودی مستقل به رسمیت شناخته نشده و این پیشاپیش راه را بر خشونتی می گشاید که به طور سیستماتیک مجوزهای قانونی را برای خشونت در تمامی اشکال و خصوصاً حادترین نوع آن یعنی زن کشی فراهم می کنند
بر اساس ماده ۶۱۲قانون مجازات اسلامی :«هر کس مرتکب قتل عمد شود و شاکی نداشته یا شاکی داشته ولی از قصاص گذشت کرده باشد و یا بهر علت قصاص نشود در‌صورتیکه اقدام وی موجب اخلال در نظم و صیانت و امنیت جامعه یا بیم تجری مرتکب یا دیگران گردد دادگاه مرتکب را به حبس از سه تا ده سال‌ محکوم می‌نماید» در این مورد معاونت در قتل عمد موجب حبس از یک تا پنجسال خواهد بود . ماده ۶۱۲ و ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی در ارتباط با زنان معنا پیدا می کنند. چرا که در این باره قانون از خود سلب مسئولیت می کند و مجوز و اختیار قانونی را به تصمیم شخصی و قضاوت فرد (قاتل) واگذار می کند. و این دقیقاً جایی است که خشونت علیه زنان از راههای قانونی و لوایج مجوز گرفته و با توسل به تفکر مردسالاری و سنت های ارتجاعی پیاده می شود.مطابق با ماده ۳۰۱ قانون مجزات اسلامی اگرپدر یا جد پدری فرزند خود را بکشند قصاص نمی شوند بلکه باید دیه پرداخت کند، در حالی که مادر در کشتن فرزند خود قصاص می شود.
متاسفانه جنایتکاران، در قتل‌های ناموسی پس از ارتکاب جرم، در سایه قوانین ضد انسانی و ضد زن، در حکومت جمهوری اسلامی تحت پیگرد قانونی جدی قرار نمی گیرند. از آنجایی که قانون در نظام اسلامی، مجازات یا بخشش قاتل را به اولیای دم واگذار می کند، و در بسیاری موارد، مرتکبان این جنایات که پدر ، برادر یا همسر هستند ، که پس از مدتی کوتاه ، منع تعقیب گرفته و از مجازاتشان چشم پوشی می شود
خودداری از افشای نام قاتل و مقتول در جرایم “ناموسی ” در ایران به بهانه حفظ آبروی خانواده‌ها سالهاست خط و مشی حکومت جمهوری اسلامی در سرکوب پنهان زنان توسط مردان و تشویق به خشونت هر چه بیشترعلیه زنان است. رویه جمهوری اسلامی در حل مشکلات و معضلات اجتماعی در ایران، پنهان کاری، سکوت، انکارو در نهایت تکیه به قوانین اسلامی به عنوان “دستورات الهی” برای توجیه جنایت است.
همچنین عدم اجرای عدالت عدم صدور حکم زندان های طولانی مدت و پرداخت جریمه نقدی سنگین در اینگونه پرونده ها، خود مصداق حمایت از مردان خشونتگر است.
قتل های ناموسی تنها حذف فیزیکی یک نفر نیست بلکه عواقب مخربی برای افراد، خانواده ها و کل جامعه دارد. تأثیر عمیق آن بر بازماندگان، آسیب های روانی که اعضای خانواده با آن مواجه می شوند ُپیامدهای گسترده تری برای جوامع دارد. همچنین چرخه خشونت با قتل های ناموسی تداوم می یابد.
تلاش‌ها برای مبارزه با قتل‌های ناموسی نیازمند رویکردی چند وجهی است که شامل آموزش، اصلاحات قانونی، مشارکت جامعه و کمپین‌های آگاهی‌بخشی می‌شود مبارزه با قتل های “ناموسی” مستلزم راه کار های متعدد است. ایجاد و حمایت از کمپین های آگاهی بخش مانند کمپین توقف قتل های “ناموسی”، آموزش و ابه چالش کشیدن کلیشه ها و هنجارهای فرهنگی: قتل های ناموسی اغلب عمیقاً ریشه در هنجارهای فرهنگی و کلیشه هایی دارد که خشونت مبتنی بر جنسیت را تداوم می بخشد. کمپین های آگاهی این هنجارها را با ترویج روایت های جایگزین که بر برابری جنسیتی، احترام به حقوق فردی و ارزش زندگی هر انسانی تأکید می کنند، به چالش می کشند.
یکی از فوری ترین و ضروری ترین اقدامات تغییر قوانین تبعیض آمیزعلیه زنان ، حذف کلیشه های جنسی – جنسیتی از کتاب های درسی و توقف سرکوب زنان برای حجاب اجباری است.
پیوستن به کنوانسیون منع هرگونه تبعیض وخشونت علیه زنان و تضیمن اجرای آن و عمل به مفاد کنوانسیون یکی از خواسته های اساسی فعالان حقوق زن است که سالها است برای تحقق این خواسته تلاش می کنند که تا کنون بدون پاسخ مانده.
یکی از راه های کاهش خشونت علیه زنان بالا بردن آگاهی جامعه و به ویژه مردان نسبت به حقوق زنان است و نهادینه کردن این باور که #زنناموسهیچکس_نیست