گزارشی از وضعیت چهار زن زندانی در معرض اعدام،توقف سرکوب زنان زندانی و درخواست توقف حکم اعدام زنان فعال سیاسی و مدنی
به :
نهاد های بین المللی حقوق بشر سازمان ملل
ما گروه وسیعی اززنان ایرانی فعال در کمپین توقف قتلهای ناموسی هستیم . کمپین یک حرکت اجتماعی و حقوق بشری است که به منظورمقابله با پدیده قتلهای “ناموسی” و خشونت‌های مرتبط با آن، آگاهی‌بخشی، حمایت از قربانیان و تلاش برای تغییرات قانونی و فرهنگی شکل گرفته است. این کمپین به دنبال ایجاد جامعه‌ای است که در آن حقوق بشر و برابری جنسیتی رعایت شود و هر گونه خشونت علیه زنان و دختران به شدت محکوم و متوقف گردد.ما مخالف اعدام هستیم، هم اعدام هایی که تحت عنوان قتلهای “ناموسی” انجام می شود، همچنین اعدام هایی که توسط حکومت ها انجام می شود. بنابراین در این راستا توجه شما را به خشونت های فزاینده علیه زنان فعال مدنی وسیاسی و به ویژه زنان در معرض اعدام جلب میکنیم .
طی ماه های گذشته دور تازه‌ای از صدور و اجرای احکام اعدام در ایران به راه افتاده است و دست‌کم چهار زن به اتهام «بغی» در خطراعدام قرار دارند.
از جمله پخشان عزیزی فعال حقوق زنان و شریفە محمدی، فعال کارگری بە اتهام بغی بە اعدام محکوم شدەاند. وریشە مرادی و نسیم غلامی سیمیاری نیز با اتهام بغی روبرو شدە ودرمعرض خطرحکم اعدام قرار دارند.
شریفه محمدی ۱۴ آذر ماه سال ١۴٠٢ بە دلیل فعالیت‌های کارگری و مدنی بازداشت و به زندان لاکان رشت منتقل شد. اوسپس در تاریخ ٩ دی‌ماه همان سال به زندان سنندج منتقل شد. سپس بار دیگر دوباره به زندان رشت بازگردانده شد وپس از سه ماه از سلول انفرادی به بند عمومی زندان لاکان رشت منتقل شد. به دنبال یک پرونده‌سازی ساختگی، روز چهاردهم تیر ماه توسط شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی احمد درویش گفتار، با اتهام بغی (قیام مسلحانه علیه حکومت) به اعدام محکوم شده است.
فعالان کارگری کە با او فعالیت مشترک داشتەاند گواهی دادەاند کە فعالیت های شریفە در قالب تشکل‌های کارگری از جملە فعالیت در «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری»، بودە اما از سوی دادگاە انقلاب جمهوری اسلامی در پروندەسازی واهی بە اعدام محکوم شدەاست.
کمپین دفاع از شریفە محمدی بارها اعلام کردە است کە این فعال کارگری در سلول انفرادی تحت شکنجه های وحشیانه قرار گرفتە تا علیه خود دست به اعتراف بزند.
پخشان عزیزی روزنامەگار، مددکار اجتماعی و فعال حقوق زنان نیز در تاریخ ١٣ مردادماە سال گذشتە در شهر تهران و همراە خانوادە خود بازداشت شدە بود. در نامەی خود تحت عنوان کتمان حقیقت و آلترناتیو آن گفتە است: بارها در بازجویی او را به دار کشیدەاند. سرخورده و شکست‌خورده‌ی اجتماعی قلمدادش کردەاند!بدون کتاب، بدون تماس و ملاقات، با خونریزی‌های مکرر و اعتصاب، نداشتن سلامت بە طوری کە دیگر توان راە رفتن ندارد. بازجویی‌های پی‌درپی برای اقرار و اعتراف بر آنچە نیست.
این بخش کوچکی ازتوصیف آنچە است کە برپخشان گذشتە است. جلسات دادگاه پخشان عزیزی در روزهای ۸ و ۲۷ خردادماه ۱۴۰۳ برگزارشد. این فعال حقوق زنان به اتهام «بغی» و «عضویت در گروه‌های مخالف نظام» توسط شعبە ٢٦ دادگاە انقلاب بە ریاست قاضی ایمان افشاری محکوم بە اعدام شده است. ، که این حکم در تاریخ ۲ مردادماه ۱۴۰۳ به وکلای وی ابلاغ شده است.در حالی کە پخشان خود تاکید کرده که کتمان حقیقت و تحریف تاریخی بزرگترین ظلمی است که بر زنان، کردها و جوامع به حاشیه رانده شده در ایران روا داشته شده است و بە همین دلیل نیز بە اعدام محکوم شدە است.
وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری نیز دو تن از زنانی هستند با اتهام”بغی” درخطر صدور احکام مشابه هستند.
وریشه مرادی نیز کە در تاریخ ١٠ مردادماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی د سنندج بازداشت شدە است. اولین جلسه‌ی دادگاه وی روز یکشنبه ۲۷ خردادماه ۱۴۰۳ در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «بغی» برگزار شد. در این جلسه وی اجازه دفاع از خود را نیافته و قاضی ابوالقاسم صلواتی، حتی به وکلای او نیز اجازه دفاع نداده است. یکشنبه ۱۴ مرداد ماه، قرار بود دومین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات وریشه مرادی، در شعبه ١۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی برگزار شود که این دادگاه وریشه مرادی پس از خودداری از حضور در دادگاه او در نامەای خطاب به مردم و افکار عمومی توضیح دادە بود کە در اعتراض بە صدور حکم اعدام علیە پخشان عزیزی و شریفە محمدی در دومین جلسە دادگاە حضور نخواهد یافت
وریشه مرادی دردفاعیەی خود کە برای افکار عمومی نوشتە است؛ از شکنجەی سفید و تجربە تلخ خود در بازجویی‌ها نوشتە است کە شکنجه و تعرض فیزیکی در لحظه‌ی دستگیری، جنگ روانی، بازجویی در سلول انفرادی به دور از چشم دوربین‌ها به منظور عدم ثبت برخوردها و تعرض غیراخلاقی‌شان، مواخذه در برابر دوربین برای تحقیر اراده، تنها بخش کوچکی از شکنجەهایی بودە کە بە دلیل فعالیت در زمینه‌ی جامعه‌شناسی زنان بر او روا داشتەاند.
او همچنین توضیح دادە است کە قریب به سه ماه از بازجویی‌های اخیر می‌گذرد، نه وکلا حق مطالعه‌ی مجدد پرونده را داشته‌اند و نه من نیز حق ملاقات با وکیل را! هم‌اکنون نیز دوران ممنوعیت تماس و ملاقات را سپری می‌کنم.
وریشە مرادی در نامە خود گفتە است «آنان وحشی‌ام خواندند و گفتند زنانگی‌ات را از دست داده‌ای! چرا گریه نمی‌کنی؟ آخرین بار که گریستی چه زمانی بود؟ آخرین بار کِی گُلی را بوییده‌ای؟»
یکی از دوستان وریشە پس از انتشار این نامە، بە کمپین توقف قتلهای ناموسی گفت: تاثیرگذارترین بخش نامە برای من همین بخش در مورد گل‌ها بودە است چرا کە من او را از نزدیک می‌شناختم در حدی کە هر دو کودک من را با اسامی محبوب‌ترین گل‌های مورد علاقە خود خطاب قرار می‌داد و بخشی از گفتگوهای روزانە ما در مورد گلهایی بود کە در حیاط محل کار کاشتە بودیم.
نسیم غلامی سیمیاری، در تاریخ ۲۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲، در پروندەای مشترک با ٧ معترض دیگر توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت شد. وی ابتدا به یکی از بازداشتگاه‌های وزارت اطلاعات موسوم به بند یک الف منتقل شد. او در این بازداشتگاه تحت شکنجه‌های روحی و فیزیکی قرارگرفته تا مجبوربه اعترافات اجباری شود. این زندانی سیاسی نیز کە تنها بە دلیل مشارکت در اعتراضات بازداشت شدە بود، ۵ ماه پس از بازداشت در دادسرای اوین توسط بازپرس «ناصر جلایرسرتقی» از بابت اتهامات اجتماع و تبانی، تبلیغ علیه نظام و بغی تفهیم اتهام شد واکنون در آستانە حکم اعدام قرار دارد. وی در آبان ماه سال گذشته دراعتراض به وضعیت بلاتکلیف خود دست به اعتصاب غذای تَر زد و فقط آب، قند و نمک می‌خورد. او همچنین درنامه‌ای، دلایل اعتصاب غذای خود را شرح داده بود.
همچنین حکم اعدام ۶ زندانی سیاسی مرد به نام های مالک علی فدایی نسب، فرهاد شاکری، عیسی عیدمحمدی، عبدالحکیم عظیم گرگیج، عبدالرحمن گرگیج و تاج محمد خرمالی، در زندان وکیل آباد مشهد توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید شده است.
کمپین توقف قتلهای ناموسی صدوراحکام اعدام و متهم ساختن فعالین حقوق زنان کە بە دلیل تبعیض‌های سیستماتیک جنسیتی، اتنیکی، اقتصادی و سیاسی کە تجربە کردەاند، برای آزادی زنان و بشریت مبارزە می‌کنند و بە این اتهام در دادگاەهایی ناعادلانە احکام سنگین برآنها تحمیل می‌شود را غیرقانونی، ناعادلانە و مغایر با حقوق بشر می‌دانیم و خواهان لغو فوری این احکام هستیم .
برهمگان پوشیدە نیست کە همەی این زنان، همانگونە کە در نامەهای خود تاکید کردەاند برای آزادی اجتماعی،حق حیات بە ویژە برای زنان مبارزە کردەاند و فشارهای حکومت و صدور احکام سنگین توسط جمهوری اسلامی و قوە قضائیە تنها انتقام از جنبش زن زندگی آزادی و آرمان‌های آن، ایجاد هراس در بین زنان مبارز و جلوگیری از تدوام مبارزات حق‌خواهانە آنها می‌باشد.
تا کنون افراد و گروه های بسیاری به احکام ظالمانه علیه زنان با نوشتن بیانیه اعتراض خود را اعلام کرده اند تا شاید به گوش تصمیم گیرندگان برسد. در بیانیه اعتراضی زندانیان بند زنان اوین با انتقاد ازسیاست سرکوب حکومت ایران آمده است: «می‌خواهند صدای اعتراض و مطالبه‌گری، که با خیزش انقلابی ۱۴۰۱ به سطح قابل تأملی ارتقا یافته بود را خفه کرده و زنان را که با صدایی بلندتر از پیش به عرصه‌ی حق خواهی گام گذاشته‌اند مرعوب و وادار به عقب نشینی کنند.»
ما با اطمینان می گوییم که اتهامات وارد شده به پخشان عزیزی فعال حقوق زنان و شریفە محمدی، فعال کارگری، وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری به هیچ عنوان وارد نیست احکام اعدام آنها باید از سوی دیوان عالی کشور فوراً لغو شود.
ما در کمپین توقف قتلهای ناموسی و سایر تشکل های امضا کننده این نامه درخواست می کنیم که جمهوری اسلامی ایران متقاعد کنید تا
فوراً و بدون قید و شرط حکم اعدام شریفه محمدی و پخشان عزیزی را ملغی و سایر اتهامات علیه انها لغو کنند
دادگاه وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری نیز که با اتهام بغی در انتظار صدور احکام خود هستند ملغی شود
به اذیت و آزار سازمان‌یافته زنان مدافع حقوق بشر پایان داده و به اجتماعات مسالمت‌آمیز و حق سازماندهی برای حقوق زنان و کارگران در سازمان‌های جامعه مدنی احترام بگذارند.
فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی و مدنی را آزاد کنند
به استفاده از مجازات اعدام که اغلب برای ایجاد رعب و وحشت در میان مخالفان حکومت و بدون رعایت تشریفات و سازوکارهای قانونی در دادگاه‌ها صادر می‌شود، پایان دهند.
امضا کننده گان :
کمپین توقف قتلهای ناموسی
کلکتیوزن،زندگی،آزادی رم
برابری جنسیتی همبستگی جمهوری خواهان ایران
اتحاد زنان چپ
کانون فرهنگ وهنر فرزنو
استقلال و برابری پایدار زنان (وایز)
سازمان حقوق زنان
انجمن زنان ایرانی الملنی کلن
انجمن زنان آزاده ایرانی
دایره زنان ایرانی برای همکاری جهانی
فمنیسم روزمره
نهاد دگرباشان ماناو
