حمامی که قتلگاه زهرا شد
روز دوشنبە ٢٦ آذر ١٤٠٣هوای سرد دیماه، غبار خاکستری بر آسمان نهاوند انداخته بود. زهرا، دختری ۲۳ ساله، به آیندهای فکر میکرد که با امیدها و ترسها گره خورده بود. او مادر شدن را نه فقط یک مسئولیت بلکه حقی بر بدن خود میدانست. اما این حق برای زهرا به کابوسی بدل شد، کابوسی که پایان زندگیاش را رقم زد. زهرا،از روزی که متوجه شد باردار است، تصمیم گرفت این خبر را از حسین، همسرش، پنهان کند. او میدانست که خبر بارداریاش ممکن است به طوفانی در زندگی شان تبدیل شود. اما این راز دیری نپایید. حسین با اصرار و تهدید، زهرا را مجبور به انجام تست بارداری کرد.
وقتی نتیجه مثبت آمد، رفتار حسین تغییر کرد. او ابتدا زهرا را به سقط جنین ترغیب کرد، با کلمات تلخی که همچون زخم بر روح زهرا نشست. زهرا که در دلش هزار امید برای آینده کودک خود داشت، مقاومت کرد. حسین اما بعد از مدتی وانمود کرد که با نگه داشتن فرزند موافق است. زهرا برای لحظاتی به آرامش بازگشت، گمان میکرد که شاید توانسته دل همسرش را نرم کند. اما روز حادثه حقیقتی دیگر را آشکار کرد. حسین که از کار به خانه بازگشته بود، زهرا را در حمام پیدا کرد. مکالمهای که میتوانست با درک و احترام به پایان برسد، به مشاجرهای تبدیل شد. زهرا تلاش میکرد از حق خود دفاع کند؛ حقی که متعلق به او بود، بر بدنش و بر تصمیمات زندگیاش. اما حسین، در اوج خشم، زهرا را خفه کرد.
جسد بیجان زهرا، همراه با کودکی که هرگز شانس دیدن دنیا را نیافت، به بیمارستان منتقل شد. حسین با ادعای گازگرفتگی سعی داشت حقیقت را پنهان کند، اما در بازجوییها به قتل اعتراف کرد. این تراژدی نه تنها زندگی زهرا را گرفت، بلکه یک بار دیگر یادآوری کرد که چقدر حق زنان بر بدن و زندگیشان در برخی جوامع نادیده گرفته میشود. زهرا، مثل بسیاری دیگر، قربانی خشونتی شد که ریشه در انکار حقوق ابتدایی زنان دارد.
#ما حق زندگی آزاد و عاری از خشونت را داریم.
#نه_به_مالکیت_بر_بدن_زنان
#خشونت_خانوادگی
# زن_ناموس_هیچکس_نیست
# نهاوند_قتل_زن_باردار
#زهرا
اخبار کمپین توقف قتلهای ناموسی را در گروه تلگرام کمپین دنبال کنید.
رضوان مقدم سخنگوی کمپین توقف قتلهای “ناموسی
