قتل همسر و خواهرزن به دست مرد خانواده در در کرمان، نودژ
رضوان مقدم:
در یکی از تازه‌ترین نمونه‌های زن‌کشی در ایران، یک مرد در شهرک نودژ استان کرمان، همسر و خواهرزن خود را با شلیک سلاح کمری به قتل رساند. هر دو زن در محل جان باختند و عامل جنایت بلافاصله پس از تیراندازی از محل متواری شد. نیروهای انتظامی عملیات شناسایی و دستگیری او را آغاز کرده‌اند و پرونده با دستور مقام قضایی در حال رسیدگی است.
اگرچه برخی رسانه‌ها این جنایت را «درگیری خانوادگی» توصیف کرده‌اند، اما چنین اصطلاحاتی واقعیت ساختاری این نوع خشونت را پنهان می‌کند. قتل زنان توسط نزدیک‌ترین مردان خانواده—همسر، پدر، برادر یا بستگان همسربخشی از الگوی زن‌کشی و قتل ناموسی در ایران است؛ الگویی که بر پایه تبعیض جنسیتی، مالکیت مردانه و فقدان قوانین حمایتی شکل می‌گیرد.
۶۵ قتل ناموسی تنها در کمتر از سه ماه
طبق مستندات کمپین «توقف قتلهای ناموسی»،از تنها از ۵فروردین تا ۲۱ خرداد ۱۴۰۴، تعداد ۶۵ قتل ناموسی در سراسر ایران ثبت و بررسی شده است. افزایش چشمگیر این موارد نشان‌دهنده یک بحران ملی و خشونتی سیستماتیک علیه زنان است که زیر عنوان‌های انحرافی مانند «اختلافات خانوادگی» پنهان می‌شود.
نقد اصطلاح «قتل خانوادگی»
اصطلاح «قتل خانوادگی» سال‌هاست در رسانه‌های ایران استفاده می‌شود، اما عملاً به پنهان‌سازی خشونت ساختاری علیه زنان و حذف عامل اصلی یعنی نابرابری قدرت و کنترل بر بدن و زندگی زنان منجر شده است. نقد آن در چهار محور روشن می‌شود:
الف) واژه‌ای که ساختار خشونت را خنثی و بی‌طرف نشان می‌دهد
وقتی قتل دو زن به دست یک مرد «قتل خانوادگی» نامیده می‌شود، مخاطب گمان می‌کند حادثه‌ای متقارن و ناشی از «مشکلات خانوادگی» بوده است. در حالی که این قتل‌ها در دل ساختاری شکل می‌گیرند که مرد مالکیت بر زن، حق کنترل، تنبیه و حتی حذف او را برای خود طبیعی می‌داند. اینجاست که اصطلاح « اختلاف خانوادگی» روی روابط قدرت سرپوش می گذارد.
ب) حذف شدن زن به‌عنوان قربانی و دیده نشدن جنسیت‌محور بودن خشونت
در اغلب این موارد، قربانی زن است و قاتل مردی از نزدیک‌ترین افراد: همسر، پدر، برادر، یا حتی خانواده همسر. این الگو تصادفی نیست؛ جنسیتی است. اما واژه «خانوادگی» تجربه زنان را نامرئی می‌کند و انگار «مشکل هر دو طرف» بوده است.
ج) فراهم کردن زمینه برای توجیه قاتل و انتقال تقصیر به «اختلافات
وقتی خبر با عبارت‌هایی مثل «بر اثر اختلافات خانوادگی» شروع می‌شود، ناخودآگاه تقصیر بین طرفین تقسیم می‌شود. این در حالی است که بسیاری از این قتل‌ها ناشی از:
کنترل بدن زن
غیرت‌ورزی مردانه
انکار حقوق زنان
فشارهای مبتنی بر مالکیت و نظام پدرسالاری
هستند
د) بی‌اثر کردن مطالبه‌گری اجتماعی و سیاسی
وقتی قتل زن، «خانوادگی» و «اختلافات شخصی» معرفی می‌شود، دولت و حاکمیت خود را از مسئولیت ایجاد قوانین حمایتی، پناهگاه‌های امن، آموزش و سیاست‌گذاری مبرا می‌کنند.
این واژه، عرضه‌کننده خشونت به‌عنوان امری خصوصی است؛ در حالی که خشونت علیه زنان یک مسأله عمومی و ساختاری است.
باید به‌جای «قتل خانوادگی»، از واژه دقیق‌تر و تحلیلی‌تر «قتل ناموسی» یا «خشونت فاجعه‌بار مبتنی بر کنترل بر بدن زنان و جنسیت» استفاده شود. در نهایت اینکه کمپین بار دیگر تأکید می‌کند که این حجم از جنایت نتیجه سیاست‌ها، قوانین و ساختارهایی است که امنیت و حق زندگی زنان را به رسمیت نمی‌شناسند.
به محض دریافت اطلاعات تکمیلی، جزئیات بیشتر منتشر خواهد شد.
# امنیت_برای_زنان
# زنان_حق_زندگی_دارند
# نه_به_خشونت_علیه_زنان
اخبار کمپین توقف قتلهای ناموسی را در گروه تلگرام کمپین دنبال کنید
با اهدای کمک های مالی خود از طریق پی پال کمپین توقف قتلهای “ناموسی” را حمایت کنیم
https://paypal.me/stophonorkillings?country.x=US&locale.x=en_US
