چهره عریان زن عرب
نویسنده کتاب: دکتر نوال السعداوی ( به ترجمه : مجید فروتن – رحیم مرادی)،
نوال السعداوی؛ زاده ۲۷ اکتبر ۱۹۳۱ در کفر طحله – درگذشته ۲۱ مارس ۲۰۲۱ در قاهره- نویسنده، کنشگر اجتماعی، فمینیست، روانپزشک، و پزشک مصری بود. به گمان برخی، سعداوی بزرگترین نماینده زنان رماننویس عرب است که در رمانهایش بیش از همه به زندگی خود پرداختهاست.
یکی از تجربیات تلخ نوال سعداوی در دوران کودکی ختنه شدن در سن ۶ سالگی بود. او در در کتاب چهره پنهان حوا تعریف میکند که این تجربه دردناک را در کف حمام داشته درحالیکه مادرش در کنارش بوده است. برای همین، او در طول زندگی خود همواره علیه ختنه زنان تلاش میکرد و آنرا ابزاری برای ستم به زنان میدانست. او در دوران کودکی دریافت که دختران نسبت به پسران کم ارزشتر هستند. خانواده نوال سعداوی در سن ۱۰ سالگی تلاش کردند او را وادار به ازدواج کنند. اما او از این کار خودداری کرد و مادرش نیز از تصمیم او پشتیبانی کرد. مادر و پدر نوال سعداوی او را به تحصیل تشویق کردند. مرگ پدر و مادرش در دوران جوانی باعث شد که بار مشکلات یک خانوادهٔ بزرگ بر دوش او بیفتد.
سعداوی در سال ۱۹۵۵ کارشناسی پزشکی و جراحی را از دانشگاه قاهره و کارشناسی ارشد پزشکی را در سال ۱۹۶۵ از دانشگاه کلمبیای نیویورک گرفت و در دانشگاه عین شمس قاهره به بررسی علمی – موضوعی دربارهٔ روانشناسی پرداخت. او علاوه بر زبان عربی با دو زبان انگلیسی و فرانسوی نیز آشنا بود.
نوال سعداوی هنگامیکه در زادگاه خود کفر طحله به کار پزشکی مشغول بود شاهد موارد زیادی از خشونت خانگی بود. در یک مورد که به دفاع از یک زن قربانی خشونت پرداخت از سوی دولت به قاهره فراخوانده شد.
نوال سعداوی در سال ۱۹۵۹ به جایگاه مدیر بهداشت عمومی دولت مصر رسید. اما در سال ۱۹۷۲ پس از انتشار کتاب زن و جنس که علیه ختنه زنان و ستم جنسی علیه زنان بود از این جایگاه برکنار شد.
نوال سعداوی از پایهگذاران مجله سلامت بود. دولت مصر این مجله را چند سال بعد تعطیل کرد. نوال سعداوی در بیان عقاید خود کاملاً بیپرده صحبت میکرد. این جسارت او به قیمت انتقادهای بسیار، تهدید به مرگ، و زندان تمام شد.
تلاش خستگیناپذیر سعداوی در بهبود حقوق سیاسی و جنسی زنان الهام بخش نسلهای پس از او بود. کتاب زن و جنس او الهامبخش موج دوم فمینیسم در جهان بود. در حاشیه ماندن زنان، برای سعداوی، همیشه پرسشبرانگیز بودهاست. او، نبود دموکراسی و آزادی را در مصر، عامل عقب ماندگی و ناآگاهی هموطنانش میدانست. نوال سعداوی از یک سو مخالف حجاب و از سوی دیگر مخالف آرایش و لباسهای باز زنان بود که این موضعگیری دوم باعث ناراحتی فمینیستها میشد.
نوال سعداوی نخستین رمان خود را در ۱۳ سالگی نوشت. نخستین کتاب او من عشق را آموختم گزیدهای از چند داستان کوتاه است. آشنایی خوانندگان عرب با نوال سعداوی، با نخستین رمان او بنامِ مذکرات طبیبه (خاطرات یک زن پزشک) بود. وی پس از آن به نگارش رمانهای دیگری از جمله امرآهٔ عندنقطهٔ الصفر (زنی در نقطه صفر)، امرأتان فی امرأه (دو زن در یک زن)، الغائب (غایب)، الحب فی زمن النفط (عشق در زمان نفت) و چند داستان کوتاه دیگر پرداخت. نوشتههای نوال سعداوی به بیش از ۳۰ زبان برگردان شدهاند. نوال سعداوی در ایران نیز با کتاب چهره عریان زن عرب شناخته میشود.
نسخه PDF این کتاب برای مطالعه در دسترس میباشد :